અંતિમ કાવ્યો: Difference between revisions

અંતિમ કાવ્યો (view source)

Revision as of 10:02, 9 August 2022

9,303 bytes added , 10:02, 9 August 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 353: / Line 353: @@
 {{સ-મ|મે, ૨૦૧૬}} <br>
+</poem>
+== નેવુમે: કાવ્ય અને કૃતાર્થતા ==
+<poem>
+મિત્રો,
+આજે મને નેવુ વર્ષ પૂરાં થાય છે. વર્ષોથી તમે સૌ મિત્રો પ્રેમ વરસાવો છો. આજે તમે સૌેએ સાથે મળીને જે પ્રેમ વરસાવ્યો છે એ માટે હું તમારો હૃદયપૂર્વક આભાર માનું છું. તમારા પ્રેમને હું પ્રણામ કરું છું. એનો કૃતજ્ઞતાપૂર્વક સ્વીકાર કરું છું અને ધન્યતા અનુભવું છું.
+મનુષ્યની અનેક વિશેષતાઓ છે. એને કાળનું ભાન છે. એ એની એક મુખ્ય વિશેષતા છે. એથી એ જાણે છે કે એના આયુષ્યને અવધિ છે. ઉપનિષદના ઋષિએ આયુષ્યની સો વર્ષની અવધિ આંકી છે. મને લાગે છે કે હું સો વર્ષ જીવી શકીશ. તમારો પ્રેમ મને જિવાડશે.
+આજના જન્મદિવસ માટે મેં એક કાવ્ય રચ્યું છે: ‘નેવુમે’. નેવુ વર્ષ થયાં હોય અને દસમા દાયકામાં પ્રવેશ થવાનો હોય ત્યારે એક વાર મૃત્યુ તરફ નજર નાંખવી જોઈએ. આ કાવ્યમાં મૃત્યુને સંબોધન છે. પણ આ મૃત્યુનું કાવ્ય નથી. આ જિજીવિષાનું કાવ્ય છે, જીવવાની ઇચ્છાનું કાવ્ય છે:
+</poem>
+== નેવુમે ==
+<poem>
+મૃત્યુ, હું જાણું છું તું કેમ આવતું નથી
+તારે આવવું નથી એવું નથી, પણ તું ફાવતું નથી.
+નેવુ વરસ લગી તો તારે ધીરજ ધરવી !
+એક દાયકો રહ્યો ત્યાં શું અધીરાઈ કરવી ?
+આ તો તને સહજ પૂછ્યું, બાકી તને કોઈ તાવતું નથી.
+આવવું છે ? આવ ! તને કોઈ રોકટોક નથી,
+તું જો આવીશ તો મને કોઈ હર્ષશોક નથી;
+હું જાણું છું તું તો સાવ મૂંગું છે, કદી કશું ક્હાવતું નથી.
+{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૧૬}} <br>
+</poem>
+== મેં કેટકેટલાં મૃત્યુ જોયાં ! ==
+<poem>
+મેં કેટકેટલા નાના, મોટા ને સમવયસ્ક મિત્રો ને સ્વજનો ખોયા !
+મારું જીવન ધન્ય હોય તો એ સૌનો પ્રેમ એનું કારણ,
+પ્રેમ એ તો આ મર્ત્યલોકમાં મૃત્યુનું એકમાત્ર વારણ;
+હવે નહિ કહું મેં એ સૌ ખોયા, એ સૌ મારી સ્મૃતિમાં સદાયના સોહ્યા.
+થોડાક નાના મિત્રો રહ્યા, એમનો પ્રેમ મળતો રહેશે.
+મારાં બકીનાં સૌ વર્ષમાં એ તો સતત ફળતો રહેશે;
+જાણું ના કેમ કાળભગવાન મારા ભાગ્ય પર આટલું મોહ્યા.
+{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૧૬}} <br>
+</poem>
+== એકાણુમે ==
+<poem>
+જ્યારે આ સાંજ ધીમેધીમે નમતી જાય,
+ત્યારે આ કોની છાયા ધીમેધીમે ભમતી થાય ?
+ત્યારે સવારનાં ઝાકળનાં રૂપ
+અને બપોરના તડકાના ધૂપ,
+એ સૌની સ્મૃતિઓ મારા મનમાં રમતી થાય.
+જ્યારે સાંજ ભાર સૌ ખમતી થાય
+અને દૂર ક્ષિતિજે શમતી જાય
+ત્યારે કોઈની છાયામૂર્તિ મને ગમતી જાય
+{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૧૭}} <br>
+</poem>
+== મૃત્યુને (એક) ==
+<poem>
+મૃત્યુ, મારા જન્મ સાથે તારો જન્મ.
+પણ ત્યારે તો તું દૂર, દૂર.
+દૂરથી તારો ચહેરો જોયો હતો, ઝાંખો ઝાંખો,
+ક્યારેક કઠોર, ક્યારેક કોમળ.
+જેમજેમ હું જીવતો ગયો,
+તેમ તેમ હું તારી નિકટ થતો ગયો.
+તોયે હજીયે તું દૂર.
+હવે આજે તું નિકટ.
+નિકટથી તારો ચહેરો જોઉં છું, સ્વચ્છ સ્વચ્છ,
+સદા શાન્ત, સદા સૌમ્ય.
+હવે આજે તું અતિ નિકટ.
+ગમે ત્યારે આપણે એકમેકમાં ભળી જશું,
+ગમે ત્યારે આપણે એકસાથે જ બળી જશું.
+ત્યારે મારા મૃત્યુ સાથે તારું મૃત્યુ.
+{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૧૭}} <br>
+</poem>
+== આ તમારો પ્રેમ ==
+<poem>
+કથીર હોય કે હેમ,
+ના, ના, ના જોઈએ આ તમારો પ્રેમ !
+એ ક્ષણમાં સહી ને ક્ષણમાં નહીં,
+એ ક્ષણમાં અહીં ને ક્ષણમાં તહીં,
+તો ભલેને જે છે તે એમનું એમ !
+મિલનમાં દુ:ખ, વિરહમાં સુખ;
+તમારા પ્રેમનાં આ કેવાં બે મુખ,
+એ ન ફરે આમ ને ન ફરે તેમ !
+{{સ-મ|ડિસેમ્બર ૨૦૧૭}} <br>
+</poem>
+== પ્રેમ મૈત્રીમાં ફળે ==
+<poem>
+તો પ્રેમ મૈત્રીમાં ફળે,
+પ્રેમમાં જે હું તું છે, ને જે મોહ છે તે જો ટળે !
+મોહમાં આરંભ, એ મોહનો અર્થ,
+પ્રેમમાં અંત, મોહ ન હોય વ્યર્થ,
+નદી નમતી નમતી અંતે સમુદ્રમાં ભળે.
+મૈત્રી એ તો પ્રેમનું અંતિમ રૂપ,
+સુખડ બળે પછી અંતે એ ધૂપ;
+મૈત્રીમાં પ્રેમ એના વિશ્વરૂપમાં ઝળહળે !
+{{સ-મ|ડિસેમ્બર ૨૦૧૭}} <br>
+</poem>
+== મિત્રો થવું કાંઈ સહેલું નથી ==
+<poem>
+પુરુષ: 	આપણે બે મિત્રો ન થયાં તે ન જ થયાં.
+{{space}}	આપણે મિત્રો થવા મથ્યાં, એમાં કેટકેટલાં વર્ષો ગયાં.
+સ્ત્રી: 	શું મારું માન અભિમાન કારણ હશે ?
+{{space}}	શું તમારો સંકોચ સંયમ ભારણ હશે ?
+{{space}}	આશ્ચર્ય છે કે આપણે એકમેકને આટલાં વર્ષો સહ્યાં.
+પુરુષ: 	વર્ષો ગયાં ? મૈત્રીમાં મોડું વહેલું નથી,
+{{space}}	કારણ ? મિત્રો થવું કાંઈ સહેલું નથી,
+{{space}}	તો ભલે આપણે આમ એકમેકથી દૂર એકલાં રહ્યાં.
+{{સ-મ|જાન્યુઆરી, ૨૦૧૮}} <br>
+</poem>
+== મૃત્યુને ==
+<poem>
+મૃત્યુ, તું માને છે કે હું તારાથી ડરીશ,
+તું આવીશ એ ક્ષણે તને કાલાવાલા કરીશ.
+એ ક્ષણ મારા જીવનની અંતિમ ક્ષણ હશે,
+એ ક્ષણે મારી ચિરવિદાયનો ઉત્સવ થશે.
+એને અંતે શું તું એ જાણે છે કે તું ક્યાં ઠરીશ ?
+એ ઉત્સવમાં તું સતત મારી સાથે રહીશ,
+એ ક્યારે સમાપ્ત થશે તે તું જ મને કહીશ,
+પછી હું તો મરીશ પણ સાથે તું યે મરીશ.
+{{સ-મ|જાન્યુઆરી, ૨૦૧૮}} <br>
 </poem>