26,604
edits
No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
<poem> | <poem> | ||
એક જ્વાલા હતી, ને હવે ખાક છું. | |||
સાંભળો! | સાંભળો! ખાક શું ગાય છે : | ||
આભ ઊંચી લઈ જાવ, ગગને ઝુલાવો મને : | |||
પવન- | પવન-પાંખાળી હું ખાક છું, ઊડવા થનગનું; | ||
ને પછી ઝળકતા નીલ નામથી | |||
વિખેરો મને, અહીં વાવો મને | |||
હિન્દના પરમ હેતાળ હૈયા પરે. | |||
અંગેઅંગે છવાતી જતી, પ્રસરતી આછી ચાદર સમી, | |||
કહીશ હું કાનમાં : | |||
મા, તને થાય છે સ્પર્શ મારો? | |||
જીવન ને મૃત્યુમાં | |||
એક જ્વાળા બની, ને હવે ખાક થઈ, | |||
માત! મેં તુજ પરે જાત ઘોળી કરી. | |||
હિન્દમૈયા કહે છે મને : | |||
લાલ પ્યારા જવાહર! તને નહિ દઉં જંપવા, | |||
ના, નહીં મૃત્યુકાંઠે દઉં વિરમવા. | |||
ખાક તો તારી આ તલસતી | |||
લાલવરણાં ગુલાબો મહીં કોળવા; | |||
જિન્દગીનું સદા કમલ તવ | |||
ખીલશે નિત્યનવ ફુલ્લ મારા મહીં. | |||
<center>*</center> | |||
— હું હતી નીલઘન લહર દરિયાવ દુર્દમ સમી, | |||
આજ તો ભૂખરી ખાક છું મૌન ભારે ઢળી. | |||
સાંભળો! ખાક શું ગાય છે : | |||
મુઠ્ઠીભર મુઠ્ઠીભર લઈ મને | |||
દો પ્રયાગે જ પધરાવી, આનંત્યની | |||
ગંગાના હું ઉછંગે વહું ઝૂલતી ઝૂમતી | |||
ત્યાં મહાસાગરે | |||
વિશ્વના સાગરોનો જહીં રંગમેળો મળે. | |||
માનવીના દિમાગે રહું વિલસતી, | |||
પૂછશે વિવિધ લોકો મને : | |||
શાંતિ કેરી તું સહિયર અલી! | |||
શાંત થઈ કેમ સૂતી નથી? | |||
ખાકની ફેનકલગી શિરે ધારતું | |||
આપશે મોજું ઉત્તર : ભલા, | |||
આજ આવો, મિલાવો ખભા, | |||
ભાઈ સમ સર્વ ભેટી પડો! | |||
ને પછી મોજું મોજા સહે ભેટતું | |||
ઊછળી ધસી જશે | |||
રોજ આગે અને રોજ આગે બઢી, | |||
આ અશાંતિની દુનિયા મહીં | |||
સાદ પાડી સદા, | |||
સાદ પાડી બધે, | |||
શાંતિ ને પ્રેમનો, પ્રેમ ને શાંતિનો! | |||
{{Right|[મૂળ લેટવીઅન ભાષાના કાવ્યના કવયિત્રીએ પોતે કરેલા અંગ્રેજી ભાષાંતર પરથી]}} | |||
{{Right|(અનુ. મકરન્દ દવે)}} | |||
</poem> | </poem> |
edits