ખારાં ઝરણ/શહેરશેરીનેશ્વાન: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 140: Line 140:
‘ઈર્શાદ’ કેમ લાંબું જીવી જશે ખબર છે?
‘ઈર્શાદ’ કેમ લાંબું જીવી જશે ખબર છે?
તારું સ્મરણ પધારી બખ્તર બની ગયું છે.
તારું સ્મરણ પધારી બખ્તર બની ગયું છે.
{{Right|૨૩-૫-૨૦૦૯}}
{{Right|૨૩-૫-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
</poem>


Line 167: Line 167:
ચોતરફ સાક્ષાત છે.
ચોતરફ સાક્ષાત છે.


{{Right|૨૭-૫-૨૦૦૯}}
{{Right|૨૭-૫-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
---------
 
<poem>
સૌ સમસ્યા જેવી છે એવી જ છે,
એ કદી ક્યાં કોઈના જેવી જ છે?
 
વ્યર્થ ખેતી જાય એ ચાલે નહીં,
આંખની બધી નીપજ લેવી જ છે.
 
વેદના એમ જ નથી મોટી થઇ,
મેં જનેતા જેમ એ સેવી જ છે.
 
શ્વાસ જેવા દીકરે ભેગી કરી,
માલમિલકત વારસે દેવી જ છે.
 
શું મરણની બાદ દુનિયા હોય છે?
હોય છે, તો બોલને, કેવી જ છે?
 
{{Right|૨૯-૫-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
--------
<poem>
ઊંઘમાંથી જાગ, બાળક,
મુઠ્ઠી વાળી ભાગ, બાળક.
 
બંધ આંખો ખોલ ઝટપટ,
ચોતરફ છે આગ, બાળક.
 
પૂછશે આવી વિધાત્રી :
‘રાગ કે વૈરાગ, બાળક?’
 
જળકમળ જો છાંડવાં છે,
પ્રાપ્ત પળ પણ ત્યાગ, બાળક?
 
ખૂબ ઊંચે ઊડવું છે?
ખૂબ ઊંડું તાગ, બાળક.
 
એમને છટકી જવું છે,
શ્વાસ શોધે લાગ, બાળક.
 
મોત મોભારે જણાતું,
શું ઉડાડે કાગ, બાળક?
 
{{Right|૨૦-૬-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
-------
 
<poem>
હાશ, અંતે જીવને ઝોબો ચડ્યો,
બાપડો આ દેહ ઠેકાણે પડ્યો.
 
શહેર, શેરી, ઘર તો ઓળંગી ગયા,
પણ, મને આ એક પડછાયો નડ્યો.
 
કોઈ સાંભળતું નથી મારી બૂમો :
‘ભીંત પર લટકાવવા ફોટો જડ્યો?’
 
સ્વસ્થ મનથી તું વિચારી જો ફરી,
છેક છેલ્લી વાર તું ક્યારે રડ્યો?
 
એમ લાગે છે મને ‘ઈર્શાદ’ કે,
કોઈએ કાચો મુસદ્દો છે ઘડ્યો.
{{Right|૨૭-૬-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
 
------------
<poem>
‘આવું’, ‘આવું’ કહી ના આવે,
ખોરંભે એ કામ ચડાવે.
 
લગાતાર ઈચ્છા જન્માવે,
જીવતેજીવત મન ચણાવે.
 
જોઈ તપાસી શ્વાસો લો,
એ ખોટા સિક્કા પધરાવે.
 
સામે પાર મને મોકલવા,
અણજાણ્યાને કાર ભળાવે.
 
જાત ઉપર નિર્ભર ‘ઈર્શાદ’,
ખોદી કબર ને પગ લંબાવે.
 
{{Right|૧૬-૭-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
</poem>
18,450

edits