1,026
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 17: | Line 17: | ||
પરંતુ કલ્પનાઓના સહારે રાત ચાલી ગઈ. | પરંતુ કલ્પનાઓના સહારે રાત ચાલી ગઈ. | ||
</poem> | </poem> | ||
<center> '''2''' </center> | |||
<poem> | |||
આશ મારી જરાય જ્યાં ફાવી, | |||
કાં નિરાશા તરત ધસી આવી?<br> | |||
વાત મારી કઢાવવા તેઓ | |||
વાત પૂછે છે કેવી પલટાવી!<br> | |||
મુજને થકવીને આખરે જીત્યા, | |||
હું તો થાકી ગયો છું સમજાવી!<br> | |||
કલ્પના મારી ને કવન એનું, | |||
રૂપની ખ્યાતિ મેં જ ફેલાવી. <br> | |||
જીવશે એ જ, જે મરી જાણે, | |||
એ જ લણશે કે જે જશે વાવી.<br> | |||
એ સલાહ આપનારને કહેજો, | |||
મારું જાણું છું પોતે હું ભાવિ.<br> | |||
રહી ગયા એ જતાં જતાં જ્યારે, | |||
‘જાન’ જાણે જતાં જતાં ‘આવી’.<br> | |||
હદ છે જીવનની જાણે કે - મૃત્યુ, | |||
જિંદગી એવી, કોણે જન્માવી?<br> | |||
મનની આશા ‘અમીન’ની ફળશે, | |||
આવી, ગુજરાતમાં ગઝલ આવી. | |||
</poem> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = 2 | |||
|next = 4 | |||
}} |
edits