ચંદ્રહાસ આખ્યાન/કડવું ૨૮: Difference between revisions

{{Heading|કડવું ૨૮|}}

{{Color|Blue|[મંદિરે આવી બંનેને જોતાં ચંદ્રહાસને લાગે છે કે આ બંનેનાં મૃત્યુ પોતાના કારણે જ થયાં છે, એમ માની જ્યારે પોતાનું માથું કાપી હોમવા જાય છે ત્યાં જ ખૂદ ભગવાન ચંદ્રહાસનો હાથ પકડી અટકાવે છે. એજ સમયે યાદ્યશક્તિ દેવી મંદિરમાંથી પ્રગટ થયા છે, અને ચંદ્રહાસને વચન માગવા કહે છે. ચંદ્રહાસ બન્ને પાસે સસરા-સાળાને સજીવન કરવાનું વચન માગે છે, બન્ને સજીવન થતાં બધાં ભક્તિભાવ સાથે નગરમાં આવે છે. પછી મદન અને ચંદ્રહાસ લાંબો સમય રાજ કરે છે. ચંદ્રહાસને વિષયાથી પદ્માક્ષ અને ચંપકમાલિનીથી મકરધ્વજ નામના બે પુત્રો થાય છે જેણે અર્જુનના અશ્વમેઘના ઘોડાને પકડી લઈ અર્જુનને પણ માત આપી.]}}

‘હું માટ<ref>હું માટ – મારા માટે</ref> બન્યો મુઆ, તેણે તિલક થયું શ્યામ!

હવે આદ્યશક્તિને હત્યા આપું,’ પછે પ્રગટાવ્યો હુતાશન;

પાદ પૃષ્ઠ ને સ્કંધ છેદી હોમ્યું પાવક-જ્વાળ,

‘હાં હાં’ કહી હેલામાં હરિએ હરિભક્તનો ઝાલ્યો હાથ;

‘માગ્ય, માગ્ય ભક્ત મુજ તણા, કહે તો આપું ઇન્દ્રાસન.’

‘ભગવંતજી, વેગળા રહો, ભક્ત ભવાનીનો એહ;

ચંદ્રહાસ કહે : ‘કરો જીવતા, બે સુભટ પામ્યા મર્ણ,

શિર હાથ મૂકી સેવક પ્રત્યે ઊચ્ચરે અવિનાશ :

એમ સર્વ દેખતાં આદ્યશક્તિએ ઉઠાડ્યા<ref>ઉઠાડ્યા – સજીવન કર્યા</ref> બે યોધ.

પછે દેવ-દેવી દેખતાં હવા તે અંતર્ધાન;

પ્રધાન કહે : ‘મેં કપટ કીધું, ત્રણ વરાં હું ચૂક્યો.

પછે ગાજતે વાજતે આવ્યા નગરમાં, તેડાવ્યો કુલિંદ બાપ;

કેટલેક કાળે બે વેવાઈ ગયા ઊઠીને વન;

ચંદ્રહાસનથી વિષયાને પદ્માક્ષ નામે કુમાર;

અર્જુન પ્રત્યે કહે નારદ : ‘તુ સાંભળ સાચું રાય;

શાલિગ્રામનો મોટો મહિમા, સાંભળે પૂજે ને ગાય,

કાંઈ ઓછું હશે તે કૃષ્ણ કહેશે.’ નારદ હવા અંતર્ધાન,

‘સ્વામી, સાધુ સાથે યુદ્ધ કરતાં, આપણને લાગે ખોડ.’

વાત કરતાં વેગળેથી આવતો દીઠો ચંદ્રહાસ;

શ્રીકૃષ્ણ-ચરણ જ માગતો હરિએ ગ્રહી બેઠો કીધો;

ખભે હાથ મૂકી હરિ કહે છે : ‘સાંભળ મુજ વચન;

સુણી વાક્ય ભગવાનજીનું, ભક્ત વળતો રોય;

અર્જુન સાથે સેન સહુએ તેડ્યું, સાથ ચંદ્રહાસ;

ત્રણ દિવસ પ્રાહુણા રહ્યા, હરિ ને અર્જુન;

ચંદ્રહાસ રાજા સાથે તેડ્યો, ત્યાંથી સંચર્યો પારથ.

હવે જેમિનિ એમ ઉચ્ચરે : સુણ અતલિબલ પરીક્ષિત-તન;

સત્તાવીશ કડવાં એહનાં, પદ છસેં ને પાંત્રીશ;

સંવત સત્તર સત્તાવીશ વર્ષ, સિંહસ્થ વર્ષની સંધ,

વટપદ્રવાસી ચાતુર્વિંશી ભટ પ્રેમાનંદ નામ,

::::: '''વલણ'''

કીધી કૃપા શાલિગ્રામે, રૂડી પેરે રક્ષા કરી રે;

<br>

}}

<br>