17,602
edits
યાત્રા/જોયો તામિલ દેશ: Difference between revisions
પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|જોયો તામિલ દેશ|}} <poem> ૧ જોયો તામિલ દેશ, વેશ અડવો, સ્યામાંગ જાણે બળ્યો દાઝ્યો ભાખર, નિત્યતપ્ત ધરતી આ તામ્રવર્ણી પરે દૃગ એની ઉત્તર દિશે સૌન્દર્ય જોવા ગઈ, ત્યારે ફેરવવું ચૂક્યો, ત...") |
(પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન) |
||
| Line 5: | Line 5: | ||
૧ | ૧ | ||
જોયો તામિલ દેશ, વેશ અડવો, | જોયો તામિલ દેશ, વેશ અડવો, શ્યામાંગ જાણે બળ્યો | ||
દાઝ્યો ભાખર, નિત્યતપ્ત ધરતી આ તામ્રવર્ણી પરે | દાઝ્યો ભાખર, નિત્યતપ્ત ધરતી આ તામ્રવર્ણી પરે | ||
દૃગ એની ઉત્તર દિશે સૌન્દર્ય જોવા ગઈ, | સ્રષ્ટા, જ્યાં દૃગ એની ઉત્તર દિશે સૌન્દર્ય જોવા ગઈ, | ||
ત્યારે ફેરવવું | ત્યારે ફેરવવું ચુક્યો, તદપિ ના એ અંતરેથી ટળ્યો. | ||
૨ | ૨ | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
ના ના અંતરથી ટળ્યો, ઉર ઠર્યો એને વધુ તપ્ત એ | ના ના અંતરથી ટળ્યો, ઉર ઠર્યો એને વધુ તપ્ત એ | ||
ભૂમિને હૃદયે સુફીત જલનો શીળો સુનીલાંચલ | ભૂમિને હૃદયે સુફીત જલનો શીળો સુનીલાંચલ | ||
અર્પ્યો રત્નપ્રવાલભૂષિત | અર્પ્યો રત્નપ્રવાલભૂષિત રુડો લ્હેરંત શો ચંચલ! | ||
ને એ પ્રતીમસ્પર્શથી ધરણીને રોમાંચ, શો દૃપ્ત તે! | ને એ પ્રતીમસ્પર્શથી ધરણીને રોમાંચ, શો દૃપ્ત તે! | ||
| Line 21: | Line 21: | ||
કેવી દૃપ્ત સુતૃપ્ત ભૂમિ રમણી આ નાથ-આશ્લેષથી; | કેવી દૃપ્ત સુતૃપ્ત ભૂમિ રમણી આ નાથ-આશ્લેષથી; | ||
રોમાંચે પુલક્યું સદા ઉર ઝૂલે આ વૃક્ષરાજી બની, | રોમાંચે પુલક્યું સદા ઉર ઝૂલે આ વૃક્ષરાજી બની, | ||
કંઠે કંઠ મળ્યા ભળ્યાં ઉર-ઉરો, શી સ્નેહસૌદામિની | |||
પૃથ્વીને પટ | પૃથ્વીને પટ નર્તતી પ્રકૃતિની કો દિવ્ય આશિષથી! | ||
૪ | ૪ | ||
| Line 28: | Line 28: | ||
જોયો તામિલ દેશ, લેશ હરખ્યું ના સદ્ય મારું ઉર, | જોયો તામિલ દેશ, લેશ હરખ્યું ના સદ્ય મારું ઉર, | ||
આવી ઉન્મદ રૂપની ધરતીનાં કાં દીન આવાં શિશુ — | આવી ઉન્મદ રૂપની ધરતીનાં કાં દીન આવાં શિશુ — | ||
દારિદ્રયે હત, વસ્ત્રવંચિત, નહીં | દારિદ્રયે હત, વસ્ત્રવંચિત, નહીં એકે ય શક્તિ-ઇષુ, | ||
ના વર્ષા ભરપૂર નીર નહિ વા રેલંત કોઈ પૂર. | ના વર્ષા ભરપૂર નીર નહિ વા રેલંત કોઈ પૂર. | ||
૫ | ૫ | ||
રે આ તામિલ દેશ, ઠેસ દઈને લક્ષ્મી શું ચાલી ગઈ | રે આ તામિલ દેશ, ઠેસ દઈને લક્ષ્મી શું ચાલી ગઈ, | ||
ઊંચાં ઉત્તર હૈમ હર્મ્ય વસવા? ના ચૌલ કે પાંડ્ય કો | ઊંચાં ઉત્તર હૈમ હર્મ્ય વસવા? ના ચૌલ કે પાંડ્ય કો | ||
એને સ્વાત્મપરાક્રમે નિજ વશે લેવા રહ્યો, જાડ્ય કો | એને સ્વાત્મપરાક્રમે નિજ વશે લેવા રહ્યો, જાડ્ય કો | ||
જામ્યુંઃ છો ઊતર્યા બપોર, પણ રે સંધ્યાની | જામ્યુંઃ છો ઊતર્યા બપોર, પણ રે સંધ્યાની લાલી ય ગૈ? | ||
૬ | ૬ | ||
| Line 43: | Line 43: | ||
શ્રીની, શ્રીપતિની, પ્રબોધ-રસની, સૌન્દર્યની, જ્ઞાનની | શ્રીની, શ્રીપતિની, પ્રબોધ-રસની, સૌન્દર્યની, જ્ઞાનની | ||
વેદી દીપ્ત રહી ક્યહીં લઘુ ક્યહીં મોટી, મહાયામિની | વેદી દીપ્ત રહી ક્યહીં લઘુ ક્યહીં મોટી, મહાયામિની | ||
તારા-ભૂષણથી વિભૂષિત બની, આહ્લાદિકા મત્ત થૈ. | |||
૭ | ૭ | ||
| Line 55: | Line 55: | ||
જોયો તામિલ દેશ, કેશ રમણી ગૂંથંતી શી કોડથી, | જોયો તામિલ દેશ, કેશ રમણી ગૂંથંતી શી કોડથી, | ||
શ્યામાંગે રસતી | શ્યામાંગે રસતી હરિદ્રુતિને, એકાદ યે પુષ્પથી | ||
જાણે સર્વ વસંતની પ્રગટતી શોભા, કશો ઓપતી | જાણે સર્વ વસંતની પ્રગટતી શોભા, કશો ઓપતી | ||
ઓષ્ઠે તામ્બુલ રાગ, કર્ણ ધરતી શા હીરકો લાડથી! | ઓષ્ઠે તામ્બુલ રાગ, કર્ણ ધરતી શા હીરકો લાડથી! | ||
| Line 76: | Line 76: | ||
જોયો તામિલ દેશ, મેશ મનની કે દેહની જે રહી | જોયો તામિલ દેશ, મેશ મનની કે દેહની જે રહી | ||
બીજે તે | બીજે તે ત્યહીં યે હતી, તદપિ એ ઉત્કૃષ્ટ કૈં લક્ષણે | ||
બીજાથી નીવડ્યો, ચડ્યો હૃદયના નિષ્કિંચના કો ગુણે, | બીજાથી નીવડ્યો, ચડ્યો હૃદયના નિષ્કિંચના કો ગુણે, | ||
ભક્તિની રસની કલારુચિ તણી ના કો કમી ત્યાં લહી. | ભક્તિની રસની કલારુચિ તણી ના કો કમી ત્યાં લહી. | ||
| Line 82: | Line 82: | ||
૧૨ | ૧૨ | ||
જોયાં શ્યામલ એ મુખો સ્મિત થકી એવાં જ | જોયાં શ્યામલ એ મુખો સ્મિત થકી એવાં જ ર્હેતાં ખિલી, | ||
જોઈ શ્યામલ જોબના મદભરી એવી જ લજ્જાભરી, | જોઈ શ્યામલ જોબના મદભરી એવી જ લજ્જાભરી, | ||
જોયાં શ્યામલ બાળ મુગ્ધ ઉરને જાતાં જ એવું હરી, | જોયાં શ્યામલ બાળ મુગ્ધ ઉરને જાતાં જ એવું હરી, | ||
જોયો જીવનનો કલાપ | જોયો જીવનનો કલાપ અહિં યે અન્યત્ર જેવો બલી. | ||
૧૩ | ૧૩ | ||
ને જોયું ત્યહીં એક કૌતુક નવું અન્યત્ર ક્યાંયે ન જે, | ને જોયું ત્યહીં એક કૌતુક નવું અન્યત્ર ક્યાંયે ન જે, | ||
ના કો | ના કો કાવ્ય-કલા-રસે, મનુજના કો કર્મક્ષેત્રે ન જે, | ||
ના ધર્મે, ન શહાદતે, નહિ વસ્યું વા | ના ધર્મે, ન શહાદતે, નહિ વસ્યું વા રાજછત્રે ય જે! | ||
ના ગાઢ પ્રણયે — કિંતુ કથની તેની સમે કો બીજે! | ના ગાઢ પ્રણયે — કિંતુ કથની તેની સમે કો બીજે! | ||
</poem> | </poem> | ||