17,546
edits
(+1) |
No edit summary |
||
Line 65: | Line 65: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>કેટલું ખૂટે કેવું ખૂટે કોને શું સમજાવું | {{Block center|'''<poem>કેટલું ખૂટે કેવું ખૂટે કોને શું સમજાવું | ||
મારા આખા પુસ્તકમાંથી એક ફાટેલું પાનું | મારા આખા પુસ્તકમાંથી એક ફાટેલું પાનું | ||
બાકી સઘળા સોનલવરણા દિવસો જેવી રંગત | બાકી સઘળા સોનલવરણા દિવસો જેવી રંગત | ||
કાલે આછું એક ધાબું ત્યાં આજે પણ એક ધાબું</poem>}} | કાલે આછું એક ધાબું ત્યાં આજે પણ એક ધાબું</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 95: | Line 95: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>નજરના તાર ઉપર તારા તું ચલાવ મને | {{Block center|'''<poem>નજરના તાર ઉપર તારા તું ચલાવ મને | ||
પડી જો જાઉં તો પાંપણ વડે ઉઠાવ મને ('અણસાર') | પડી જો જાઉં તો પાંપણ વડે ઉઠાવ મને ('અણસાર') | ||
Line 102: | Line 102: | ||
કદી હોઠ પર રમાડજો કદી આંખમાં ય લાવજો | કદી હોઠ પર રમાડજો કદી આંખમાં ય લાવજો | ||
હવે સ્પર્શનું સ્મરણ છું હું મને સાચવીને રાખજો (મા.ઝાં.)</poem>}} | હવે સ્પર્શનું સ્મરણ છું હું મને સાચવીને રાખજો (મા.ઝાં.)</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 118: | Line 118: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>મારે માટે એક પથ્થર પણ એ ના આઘો કરે | {{Block center|'''<poem>મારે માટે એક પથ્થર પણ એ ના આઘો કરે | ||
એ જો ચાહે તો એ જળ વચ્ચેથી પણ રસ્તો કરે (મા.ઝાં.) | એ જો ચાહે તો એ જળ વચ્ચેથી પણ રસ્તો કરે (મા.ઝાં.) | ||
Line 125: | Line 125: | ||
એની મરજી હો તો સરીએ પાન પરથી ઓસ જેમ | એની મરજી હો તો સરીએ પાન પરથી ઓસ જેમ | ||
સરતાં સરતાં એને જોવા પળ બે પળ રોકાઈએ (અ.કે.)</poem>}} | સરતાં સરતાં એને જોવા પળ બે પળ રોકાઈએ (અ.કે.)</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 162: | Line 162: | ||
ગુજરાતી ગઝલકારોમાં સૌથી વધારે છંદોનો વિનિયોગ હેમંત ધોરડાએ કર્યો છે. આથી એમની ગઝલોને બાહ્યાકારનું નાવીન્ય પ્રાપ્ત થાય છે. ‘તાણાવાણા-૨’ પુસ્તકમાં તેઓ લખે છે, ‘… વિધવિધ ગણોની ઉપસ્થિતિ દ્વારા ગઝલના અસંખ્ય, વિચિત્ર કહેવાય તેવા, છંદ નિપજાવી શકાય… આવા છંદ ગેય તો નથી જ, પઠનક્ષમ પણ નથી.’ આ કવિએ નિપજાવેલા છંદોનાં કેટલાંક ઉદાહરણ જોઈએ: | ગુજરાતી ગઝલકારોમાં સૌથી વધારે છંદોનો વિનિયોગ હેમંત ધોરડાએ કર્યો છે. આથી એમની ગઝલોને બાહ્યાકારનું નાવીન્ય પ્રાપ્ત થાય છે. ‘તાણાવાણા-૨’ પુસ્તકમાં તેઓ લખે છે, ‘… વિધવિધ ગણોની ઉપસ્થિતિ દ્વારા ગઝલના અસંખ્ય, વિચિત્ર કહેવાય તેવા, છંદ નિપજાવી શકાય… આવા છંદ ગેય તો નથી જ, પઠનક્ષમ પણ નથી.’ આ કવિએ નિપજાવેલા છંદોનાં કેટલાંક ઉદાહરણ જોઈએ: | ||
{{Poem2Close}} | |||
{{Block center|<poem>છંદવિધાનઃ ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા ગાલગા લગાલગા | |||
છંદવિધાનઃ ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા ગાલગા લગાલગા | હો હવા પર જાણે એનો કાબૂ નાખે એ એમ છાવણી (મા.ઝાં.) | ||
હો હવા પર જાણે એનો કાબૂ નાખે એ એમ છાવણી (મા.ઝાં.) | </poem>}} | ||
{{Block center|'''<poem>છંદવિધાન: લગાગાગા લગાગા લગાલગા ગાગાલગા | {{Block center|'''<poem>છંદવિધાન: લગાગાગા લગાગા લગાલગા ગાગાલગા | ||
કદી તારા તટે કંઈ મને સૂઝે ના સાંભરે (મા.ઝાં.) | કદી તારા તટે કંઈ મને સૂઝે ના સાંભરે (મા.ઝાં.) |
edits