17,546
edits
ગુર્જર ગિરાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/વૈશાખનો બપોર — રામનારાયણ પાઠક: Difference between revisions
ગુર્જર ગિરાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/વૈશાખનો બપોર — રામનારાયણ પાઠક (view source)
Revision as of 01:33, 5 October 2024
, 5 Octoberno edit summary
(+1) |
No edit summary |
||
| Line 3: | Line 3: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
રામનારાયણ વિ. પાઠક એવા સાક્ષર હતા, જેમના નામ પાછળ | રામનારાયણ વિ. પાઠક એવા સાક્ષર હતા, જેમના નામ પાછળ ‘સાહેબ' મૂકવું જ પડે. એમણે ‘દ્વિરેફ' ‘સ્વૈરવિહારી' અને ‘શેષ' તખલ્લુસથી અનુક્રમે વાર્તા, નિબંધ અને કાવ્ય રચ્યાં. વળી ગુજરાતી ભાષાનું અધિકૃત પિંગળશાસ્ત્ર રચ્યું. 'વૈશાખનો બપોર' એ પાઠકસાહેબે મિશ્રોપજાતિ છંદની ૯૨ પંક્તિમાં સર્જેલું દીર્ઘકાવ્ય છે. | ||
શીર્ષક ધ્યાનથી વાંચો. વૈશાખ એટલે કાળઝાળ ઉનાળો, એમાંય પાછો બપોર. આયખાની આકરી વેળાનું આ કાવ્ય છે. | શીર્ષક ધ્યાનથી વાંચો. વૈશાખ એટલે કાળઝાળ ઉનાળો, એમાંય પાછો બપોર. આયખાની આકરી વેળાનું આ કાવ્ય છે. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem>‘વૈશાખનો ધોમ ધખ્યો જતો'તો | ||
દહાડો હતો એ કશી કૈં રજાનો'</poem>}} | દહાડો હતો એ કશી કૈં રજાનો'</poem>}} | ||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem>‘ત્યારે મહોલ્લા મહીં એક શહેરના | ||
શબ્દો પડ્યા કાનઃ 'સજાવવાં છે | શબ્દો પડ્યા કાનઃ 'સજાવવાં છે | ||
ચાકુ સજૈયા છરી કાતરો કે?' | ચાકુ સજૈયા છરી કાતરો કે?' | ||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem>‘એકાદ કૈં જો સજવા મળે ના, | ||
અપાવું તો તૂર્ત તને ચણા હું'</poem>}} | અપાવું તો તૂર્ત તને ચણા હું'</poem>}} | ||
| Line 48: | Line 48: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
‘અરે જરા ખાઈ પછીથી જાજો!' | |||
હસ્યા, કરી વાત, વહેંચી ખાધું, | હસ્યા, કરી વાત, વહેંચી ખાધું, | ||
ને કૂતરાને બટકુંક નીર્યુ. | ને કૂતરાને બટકુંક નીર્યુ. | ||