અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/હેમન્ત દેસાઈ /પામું છું: Difference between revisions

અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/હેમન્ત દેસાઈ /પામું છું (view source)

Revision as of 06:26, 13 July 2021

143 bytes added , 06:26, 13 July 2021

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 5: / Line 5: @@
 <poem>
 :::::::::::સરસ બાજી મળી હોવા છતાં હું હાર પામું છું!
-અને હાર્યા પછીથી એ રમતનો સાર પામું છું!
+:::::::::::અને હાર્યા પછીથી એ રમતનો સાર પામું છું!
-ખરેખર માધુરી સ્પર્શી ગઈ છે કૈં પરાજયની,
+:::::::::::ખરેખર માધુરી સ્પર્શી ગઈ છે કૈં પરાજયની,
-વિજય કરતાં વળી એમાં અધિક ઉપહાર પામું છું!
+:::::::::::વિજય કરતાં વળી એમાં અધિક ઉપહાર પામું છું!
-અહીં{{space}} આ{{space}}સૂર્યની{{space}} નીચે{{space}} નવું{{space}} કૈંયે{{space}} નથી {{space}}બનતું,
+:::::::::::અહીં{{space}} આ{{space}}સૂર્યની{{space}} નીચે{{space}} નવું{{space}} કૈંયે{{space}} નથી {{space}}બનતું,
-છતાં એ સૂર્યની જ્યમ નિત નવો અવતાર પામું છું!
+:::::::::::છતાં એ સૂર્યની જ્યમ નિત નવો અવતાર પામું છું!
-જગતના ચાકડા પર ઘૂમી ઘૂમી કો’ નિગૂઢ હાથે
+:::::::::::જગતના ચાકડા પર ઘૂમી ઘૂમી કો’ નિગૂઢ હાથે
-ઘડાતો જાઉં છું ત્યમ હું નવો આકાર પામું છું!
+:::::::::::ઘડાતો જાઉં છું ત્યમ હું નવો આકાર પામું છું!
-રહ્યો માનવ, અધિક છે પ્યારી માનવતા મને એથી,
+:::::::::::રહ્યો માનવ, અધિક છે પ્યારી માનવતા મને એથી,
-દઉં છું ચાંદની જગને, ભલે અંગાર પામું છું!
+:::::::::::દઉં છું ચાંદની જગને, ભલે અંગાર પામું છું!
-ગમે તે માની લે દુનિયા, નથી આ પ્રેમ હું કરતો,
+:::::::::::ગમે તે માની લે દુનિયા, નથી આ પ્રેમ હું કરતો,
-કોઈને મારું ક્હેવાનો ફક્ત અધિકાર પામું છું!
+:::::::::::કોઈને મારું ક્હેવાનો ફક્ત અધિકાર પામું છું!
-તમારું રૂપ તો બ્હાનું બન્યું છે ફક્ત મહોબતનું,
+:::::::::::તમારું રૂપ તો બ્હાનું બન્યું છે ફક્ત મહોબતનું,
-ખરું સદ્ભાગ્ય છે કે દિલ હું ખુશ્બોદાર પામું છું!
+:::::::::::ખરું સદ્ભાગ્ય છે કે દિલ હું ખુશ્બોદાર પામું છું!
 {{Right|(ઇંગિત, ૧૯૬૧, પૃ. ૮૧)}}
 </poem>