પ્રતિપદા/૧૬. રાજેશ પંડ્યા: Difference between revisions

પ્રતિપદા/૧૬. રાજેશ પંડ્યા (view source)

Revision as of 09:02, 15 July 2021

4,698 bytes added , 09:02, 15 July 2021

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 191: / Line 191: @@
 ‘આ રહ્યો ચાંદો’
 ... ને મુઠ્ઠી ખૂલી ગઈ.
+</poem>
+===૪. નિર્જન===
+<poem>
+કોઈ આવતું જતું નથી
+રડ્યું ખડ્યું કૂતરું ફળિયામાં પૂરેલી
+રંગોળી પર આળોટ્યા કરે છે ક્યારનું.
+રાંધણિયામાં રાંધ્યાં ધાન રખડી પડ્યાં છે.
+ગોટેગોટા ધુમાડો ઊંચે ને ઊંચે
+ચઢતો જાય છે કશી રોકટોક વગર
+વાદળ બંધાતાં જાય છે વિખેરાતાં જાય છે.
+પાણિયારે ચળકતી હેલ
+ઓચિંતી છલકાઈ હેબતાવી દે
+તાંબાકૂંડીમાં ઉચાટ ફદફદ્યા કરે
+શેરી સોંસરી ધૂળ ઊડ્યા કરે
+ઘોડાના ડાબલા હજીય કાનમાં પડઘાય
+ખરી તળેે ચગડાઈ કેટલીય
+છાતીએ લોહીના ટશિયા ફૂટી નીકળી
+ઝમી ઝમી કાળામૅશ ગંઠાઈ ગયા છે.
+મંદિરની ધજા ભાંગી પડી
+હવાને લીરેલીરા કરતી રજોટાઈ ગઈ.
+કૂવામાંથી ઊંચકાયેલું જળ
+ગરેડીથી તળિયાલગ ઘુમચકરડી
+પીપળાનાં પાન-થડ-મૂળમાં કીડીઓ ઊતરતી જાય
+મેલડીના પાણે વધેરાયેલું નાળિયેર
+રંગી દે દરિયાદીમને હીંગળો
+રાખોડી ભોં ભીની થાય ગજ બે ગજ
+ગરભ ખોતરતા જનાવરના મોં લોહીલુહાણ.
+અટકી પડ્યું છે સઘળુંય અધવચ્ચે
+સીમમાં ગયેલાં હજુ પાછા વળ્યાં નથી.
+ઘઉંનાં ખેતરોમાં ગેરુ ફરી વળ્યો છે.
+લીલીછમ વરખડીઓમાં કીડા સરકતાં છેક
+ઝીંડવે જઈ ઊજળા રૂને પીંખી નાંખે છે.
+અડખે પડખે ઉપર ઊડ્યા કરે છે કીટાણુ
+પગ મૂકો ત્યાં ગોખરુ
+આવળ બાવળ ઝાડ-ઝાંખરાં
+જ્યાં જુઓ ત્યાં ધરોડીના કૂંડા
+રસકસને ધાવી આડેધડ ફેલાતા જાય
+ગળિયા બળદને ઇતડિયોં હજાર
+ઊપડે નહીં પગ
+રણકે નહીં ઘૂઘરા
+ફરે નહીં પૈં અરધો આંટો પણ
+ચીલા ઊંડા ને ઊંડા ઊતરતા જાય
+આ છેડાથી પેલા છેડા સુધી
+ગામની ભીંતેભીંતમાં અંધારાં મર્યાં છે.
+ખૂણેખૂણા કોહવાતા ગંધાઈ ઊઠ્યા છે.
+લૂણો લાગતો જાય છે ઘરવખરીમાં
+એનાથી અજાણ લોક હજીય
+આણાંની રજાઈઓ રેશમી ધડકીઓ
+આભલાં ભરેલાં ગલેફ તડકે મૂકે છે.
+હાડ ઠારી નાંખતા કેટલાય શિયાળા
+એની હૂંફે હેમખેમ તરી જવાયા છે.
+કડકડતી રાતે નસેનસમાં જામી પડેલું લોહી
+ફરી ધગધગતું સીસું થઈ વહેવા માંડ્યું છે.
+તપેલા તાંબા જેવા દેહ રગદોળાઈ
+માટીનો ગુંદો થઈ ગયા છે
+ચાકડે ચડી છે એ માટી
+ઘાટ ઘડાયા છે પાત્ર રચાયાં છે
+એમાં ઝીલાયું છે આખ્ખું આયખું
+એ બધું કડીબંધ તાજું છે આજેય
+આટઆટલાં ભૂકંપ પૂર હોનારત દુકાળ પછીય.
+આટઆટલાં ભૂકંપ પૂર હોનારત દુકાળ પછીય
+અડીખમ ઊભી હતી
+એ ભીંતોને હવે લૂણો લાગી ગયો છે
+આખા ને આખા ઘરેઘર પૃથ્વીમાં બેસતાં જાય છે
 </poem>