કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રાજેન્દ્ર શાહ/૨૭. મહુવર

૨૭. મહુવર

મહુવર વાગે રે અંકાશમાં,
એ જી પાતાળ નાગણ જાગે રે;
મહુવર વાગે રે અંકાશમાં.
ઊછળી ઊછળીને ઓરી આવતી
રેલી વખનાં વહેણ;
આગ રે એવી કે ગજવેલ ગાળતી,
હસતું રહે રે કરેણ.
એની આઠ રે દુહિતા દેતી દાનમાં
જેનાં રૂપનો ન પાર,
એકથી એક અદકી ગુમાનમાં
મનીહા પૂરતી હજાર.
નવલો સંસાર તે નહિ માંડીએ,
ભરમની ગૂંથીએ ન જાળ;
ઝાઝેરી દીવાલે દેહ ન બાંધીએ,
રહીએ નહિ અંતરાળ.
બોલે રે મૌવર, નાગણ ડોલતી,
તેજ મસ તેજ તે રેલાય;
અમરતનું અખેભાણ્ડ ખોલતી,
સમદર સુખનો લ્હેરાય.
(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૨૪૬)