કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રાજેન્દ્ર શાહ/૩૨. આવડ્યું એનો અરથ

Revision as of 07:07, 15 December 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


૩૨. આવડ્યું એનો અરથ

કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ,
સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભેદીને આવતી નાગણ
રાગનું એનેય દરદ… કાંચળીo
વાંસમાં ઘેરાય વાયરો, ન્યાંથી
ઊપને મધુર વૅણ,
નૅણ-લુભામણ રૂપની રે તંઈ
ડોલતી રમે ફેણ;
આપણી સામે ચાલ જેવી, હોય આપણી તેવી મરડ… કાંચળીo
ઊજળો દા’ડો હોય કાળો અંધાર
ચારેગમ મોતની ડણક,
આપણોયે ટંકાર બોલે ઈમ
રાખીએ તાણી તીરની પણછ;
દાવ ચૂક્યાનું કામ નહીં, અહીં આવડ્યું એનો અરથ… કાંચળીo

(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)