કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રઘુવીર ચૌધરી/જાગે જીવણ દાસી

૩૩. જાગે જીવણ દાસી

સહજ સ્નેહનું ભાથું બાંધી
⁠ રહીએ નિત્ય પ્રવાસી,
દીવો બનીને શબ્દ દોરશે
⁠ અંતરતમ અવિનાશી.
ચાલ્યા પહેલાં સરનામું શોધો છો બંધુ!
એક પંથ દો કાજ કહી તાકો છો સંધુ.
ભવસાગર તરવાનો ભય કાં?
⁠ નદીતીર છે કાશી. સહજo
કોને મળવા ધસમસતો ઓ જાય સુદામા?
મંદિર મોટાં મંઝિલ છે કે માત્ર વિસામા?
અંધકાર-ઑથાર ખાળવા
⁠ જાગે જીવણ દાસી. સહજo
૧-૧૦-૦૧

⁠(પાદરનાં પંખી, ૨૮)