અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જુગતરામ દવે/અંતરપટ
Jump to navigation
Jump to search
અંતરપટ
જુગતરામ દવે
અંતરપટ આ અદીઠ! અરેરે!
આડું અંતરપટ આ અદીઠ!
અહીં મેં માંડી, તહીં તેં માંડી,
આંખની આતુર મીટ;
પળ ઊપડી પટ તુરત બિડાયું,
વા વાયો વિપરીત.
અરેરે!
તું મારાં હું તારાં ઝીલું
વિરહે વ્યાકુળ ગીત;
રાગ સુણ્યો પણ રંગ ન રેલ્યો,
વસમું એ સંગીત.
અરેરે!
આ પા ઊછળે, તે પા ઊછળે,
હૃદયો ભરી ભરી પ્રીત;
આકર્ષણ, પણ સ્પર્શ નહીં ક્ષણ,
ચેન પડે નહિ ચિત્ત.
અરેરે!
ખીણ કે ખાડી, નદી નથી આડી,
વંડી, વાડ કે ભીંત;
હાથ ચડે નહીં, તોય નડે
આ ઝાકળઝીણું ચીર.
અરેરે!
(નિજાનંદે, સંપા. કીકુભાઈ ર. દેસાઈ, ૧૯૮૮, પૃ. ૫)