અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બળવંતરાય ક. ઠાકોર /અતલ નિરાશા

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
અતલ નિરાશા

બળવંતરાય ક. ઠાકોર

પ્રભો, દ્યુતિ અખંડ! આ લથડતી કજળતી ઝિણી
શિખા અહહ, દાખવે રચિ રહે જ ઓળા બધે!
તુરંગમ – અશ્વ
સંધિ – સાંધા
પ્રલંબ – લાંબી
અક્રિયતોદધિ – નિષ્ક્રીયતાનો સમુદ્ર
રુચિર – સુંદર
ઉચલ – ઊંચી કર

ભરૂં છ ડગ જેમતેમ, પથજોઉં ના, તો પછી
નિશાન ધ્રવનો મહાકિરણ ક્યાંથિ હીણાયલી
નકામિ પડતી જ આ દગ ઝિલી પ્રમાણી શકે!
દિસે પથ નહીં, નહીં દિક, નહીં દ્યુતિ, ધ્રુવ નહીં
ભરૂં દમ ન છૂટકેઃ દમ દમે વધન્તી લહું
વૃથા જિવનભારની વિષમ ભારવત્તા, પ્રભો!

નિચે ઉતરવું નિચે હજિ નિચે નિચે ક્યાં સુધી?
હશે નહિ હશે જ શું તળિયું ઘોર આ ગર્તને?
તમે તમતમન્ત આ રજનિને ન આરો યદી,
હજી ય પટ વેદના-રસતણા કહો કેટલા
ચડી, હૃદયને ફરી ફરિ રસી, જમાવી શકે
જડાત્મ ઘનઘોર નિશ્ચલ અભેદ્ય નિર્વેદતા!