કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – શૂન્ય પાલનપુરી/૧૬. મબલખ પાક

૧૬. મબલખ પાક

જ્યાં દેખો ત્યાં ખાક જ ખાક!
મન જિજ્ઞાસુ, ઈશ અવાક!

મોહની લાંબી નિંદર છાઈ,
વાગી કેવી જન્મની ત્રાક!

એક જ પંથે લાખ ઉતારા,
અણથક છે આતમનો થાક.

ઊપડે કાં મૃત્યુનાં કદમો?
બેઠી છે જીવનની ધાક.

નિત્ય નિરાળા ઘાટો એના,
દેહનો પિંડો, આતમ-ચાક.

દિલની ધરતી, પ્રેમનાં આંસુ;
ઉત્તમ વર્ષા, મબલક પાક.

શૂન્ય થવાનો મહિમા કેવો?
ચૌદે લોકે વાગી હાક.

(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૧૯૦)