કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરિકૃષ્ણ પાઠક/૧૨. તડકાની આંગળીએ

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


૧૨. તડકાની આંગળીએ

(સવૈયા)
તડકાની આંગળીએ ખેંચ્યાં સ્હેજ ટાઢનાં ચીર,
ઝબકારામાં જાગી ઊઠ્યાં સૂતાં સરવર-નીર.

હૂંફ ઓઢીને નીંદર પોઢી, શ્વાસ શ્વાસમાં ફોરે,
આળસ મરડી ઊઠ્યા પહેલાં બે’ક ચુંબનો મ્હોરે.

ધુમ્મસની દુનિયા લૈ ધુમ્મસ હળુહળુ વીખરાય,
રાત થતાંમાં આવ્યુંઃ ક્‌હેતું આંખે ઓઝલ થાય.

કલબલાટનાં કાબર-ચકલાંઃ ફરફરાટની પાંખ –
ફરકે ત્યાં તો દુનિયાદારી માંડી દેતી આંખ.

ડગમગ રસ્તા ઘડીવારમાં સીધા અક્કડ ચાલે;
તડકો ઓઢી ટાઢ મલપતી ઠરે ગુલાબી ગાલે.

૧૬-૧૨-૬૬
(જળમાં લખવાં નામ, પૃ. ૫૦)