ગુજરાતી અછાંદસ કવિતા-સંપદા/દુકાળ
Jump to navigation
Jump to search
દુકાળ
રામચંદ્ર પટેલ
સામે
સુમસામ ઊભાં બુઠ્ઠાં ઝાડ,
પહાડ, ઉઘાડાં હાડ,
પથર પથરા પડ્યા ખખડિયાં નારિયેળ!
નદી તો,
કોક આદિવાસી કન્યાનું હાડખોખું.
આંખો ફાડીને
ઊભી દિશાઓ;
વેળુ લઈને વાયરો ઊડે...
આભ,
છાબ ભરીભરીને નાખે અંગારા,
બળે પર્ણપીછાં,
વીંઝાય જટાયુ શો સીમવગડો.
અહીં કોઈ!
અગ્નિમુખો
અડખેપડખે ફરે...?
પ્હેરો ભરે...
સૂર્યના હાથમાં આપીને ધારિયું!!