બરફનાં પંખી/કવિનું અકાળે મૃત્યુ
Jump to navigation
Jump to search
કવિનું અકાળે મૃત્યુ
સમુદ્રના ખારા પવનથી
ચિક્કાર ભરેલા
દિવાનખાનામાં
પિયાનોની કાળી ચાલના
પગથિયાં ઊતરતી
પીળી આંગળીઓ
એકાએક અટકી પડી.
અમે બે મિનિટની દાબડીમાં
અમારું મૌન ગોઠવીને ઊભાં રહ્યાં
પણ
શબ્દ-સરોવરના હંસ!
તમે ક્યાં ચાલ્યા?
બેસો. બેસો.
આ તો
રાજાબાઈ ટાવરના
કાંટા ઉપર કબૂતર બેઠું ને
સાડા પાંચ વાગ્યા.
***