રાજેન્દ્ર પટેલની કવિતા/એક શાલ

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
૩૨. એક શાલ

કારણ કે —
આ શાલ કોઈ માન-સન્માનમાં
મળી નહોતી
એટલે સાવ ચોખ્ખી છે.

એ કોણે આપી? ક્યારે મળી?
કશી જ ખબર નથી.
પરંતુ એટલી ચોક્કસ ખબર છે
એમાં બાએ થીગડાં મારેલાં.

જ્યારે આખી રાત ઊંઘ આવે નહિ
ચિંતા અને ઉચાટમાં પડખાં ફેરવતો હોઉં
ત્યારે એ થીગડાંવાળી શાલ
જાણે હળવે હળવે મને પંપાળતી હોય છે.

આ જૂનીપુરાણી સુંવાળી શાલ એવી છે
જે ઉનાળામાં ઠંડક આપે છે
અને શિયાળામાં હૂંફ આપે છે.

હવે,
આ જીવનની યાત્રાના અંતિમ દિવસે
મારી ચામડી કરતાં અધિક ચાહી છે તે
માત્ર આ થીગડાંવાળી શાલ રહે,
બીજું કંઈ જ નહિ.
હું જ્યારે નિઃશેષ થતો હોઈશ ત્યારે
આ થીગડાંવાળી શાલના
એકાદ છેડાને પકડી
અહીં જ રહીશ,
કાયમ.