અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દલપત પઢિયાર/તો કહેજો… (ઝાડ)
Revision as of 11:49, 20 July 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|તો કહેજો… (ઝાડ)|દલપત પઢિયાર}} <poem> એક દિવસ સોસાયટીના સૌએ ભેગા...")
તો કહેજો… (ઝાડ)
દલપત પઢિયાર
એક દિવસ
સોસાયટીના સૌએ ભેગા થઈ
વીજળીના તારને નડતો લીમડો
કાપી નાખ્યો.
તે રાતે
વગડાનાં બધાં ઝાડ
મારી પથારીમાં આવ્યાં હતાં!
મારું એકે મૂળ રાતું થયેલું ન જોતાં
એ બિચારાં પાછાં વળી ગયાં…
હું ઘણી વાર
ઊંઘમાંથી ઝબકી જાઉં છું.
બારણામાં ઝાડનાં પગલાં સંભળાય છે;
મારામાં મૂળ નાખવા માંડ્યું છે આ ઝાડ!
હું ફરી પાછો
ફણગી જઈશ એવી બીક લાગે છે!
આજે
બીજું ઝાડ કપાયું છે આ વાસમાં
રાત્રે
કોઈ બારણું ખખડાવે
તો કહેજો :
એ અહીં સૂતો જ નથી!