કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૨૪. અનહદ સાથે નેહ
Revision as of 11:52, 8 November 2022 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૪. અનહદ સાથે નેહ|}} <poem> મારો અનહદ સાથે નેહ! :: મુને મળ્યું ગગનમાં ગેહ. ખરી પડે તો ફૂલ ન ચૂંટું, :::: મરી મટે તે મીત; મનસા મારી સદા સુહાગણ :::: પાતી અમરત પ્રીત :...")
૨૪. અનહદ સાથે નેહ
મારો અનહદ સાથે નેહ!
મુને મળ્યું ગગનમાં ગેહ.
ખરી પડે તો ફૂલ ન ચૂંટું,
મરી મટે તે મીત;
મનસા મારી સદા સુહાગણ
પાતી અમરત પ્રીત :
અનંત જુગમાં નહીં અમારે
એક ઘડીનો વ્રેહ! —
મુને મળ્યું ગગનમાં ગેહ.
ચારે સીમ પડી’તી સૂની
માથે તીખો તાપ;
મેઘરવા મુને હરિ મળ્યા ત્યાં
અઢળક આપોઆપ!
મીટ્યુંમાં વરસ્યો મોતીડે
મધરો મધરો મેહ! —
મુને મળ્યું ગગનમાં ગેહ.
સતનાં મેલી રંગસોગઠાં
ખેલું નિત ચોપાટ,
જીવણને જીતી લીધા મેં
જનમ જનમને ઘાટ;
ભેદ ન જાણે ભોળી દુનિયા
ખોટી ખડકે ચેહ! —
મુને મળ્યું ગગનમાં ગેહ.
(સૂરજમુખી, પૃ. ૧૩૧)