કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રાજેન્દ્ર શાહ/૩૨. આવડ્યું એનો અરથ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૨. આવડ્યું એનો અરથ|}} <poem> કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માં...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 19: | Line 19: | ||
{{Right|(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)}} | {{Right|(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૩૧. બોલ | |||
|next = ૩૩. કેવડિયાનો કાંટો | |||
}} |
Latest revision as of 07:07, 15 December 2021
૩૨. આવડ્યું એનો અરથ
કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ,
સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભેદીને આવતી નાગણ
રાગનું એનેય દરદ… કાંચળીo
વાંસમાં ઘેરાય વાયરો, ન્યાંથી
ઊપને મધુર વૅણ,
નૅણ-લુભામણ રૂપની રે તંઈ
ડોલતી રમે ફેણ;
આપણી સામે ચાલ જેવી, હોય આપણી તેવી મરડ… કાંચળીo
ઊજળો દા’ડો હોય કાળો અંધાર
ચારેગમ મોતની ડણક,
આપણોયે ટંકાર બોલે ઈમ
રાખીએ તાણી તીરની પણછ;
દાવ ચૂક્યાનું કામ નહીં, અહીં આવડ્યું એનો અરથ… કાંચળીo
(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)