કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – વેણીભાઈ પુરોહિત/૨. કોક તો જાગે!: Difference between revisions
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 7: | Line 7: | ||
આપણામાંથી કોક તો જાગે— | આપણામાંથી કોક તો જાગે— | ||
કોક તો જાગે! | કોક તો જાગે! | ||
કોક તો જાગે આપણામાંથી! | કોક તો જાગે આપણામાંથી! | ||
હાય જમાને | હાય જમાને | ||
આમ <ref>જાતિવાચક શબ્દ બદલ્યો છે.</ref> ફજેતી ઢીંચતાં ઢીંચી, | આમ <ref>જાતિવાચક શબ્દ બદલ્યો છે.</ref> ફજેતી ઢીંચતાં ઢીંચી, | ||
ઘેનસમંદર ઘૂઘવે— | ઘેનસમંદર ઘૂઘવે— | ||
Line 14: | Line 16: | ||
કોક તો તાગે— | કોક તો તાગે— | ||
આપણામાંથી કોક તો જાગે! | આપણામાંથી કોક તો જાગે! | ||
હાય જમાને | હાય જમાને | ||
ઝેરને પીધાં, વેરને પીધાં, | ઝેરને પીધાં, વેરને પીધાં, | ||
Line 22: | Line 25: | ||
સાચ-ખમીરનો ઘૂંટડો માગેઃ | સાચ-ખમીરનો ઘૂંટડો માગેઃ | ||
આપણામાંથી કોક તો જાગે! | આપણામાંથી કોક તો જાગે! | ||
બાપદાદાની બાંધેલ ડેલી, | બાપદાદાની બાંધેલ ડેલી, | ||
એક ફળીબંધ હોય હવેલી, | એક ફળીબંધ હોય હવેલી, | ||
Line 35: | Line 39: | ||
ઘનઘોર તવારીખ સોરવા લાગે | ઘનઘોર તવારીખ સોરવા લાગે | ||
આપણામાંથી કોક તો જાગે! | આપણામાંથી કોક તો જાગે! | ||
આમથી આવે ક્રોડ કોલાહલ, | આમથી આવે ક્રોડ કોલાહલ, | ||
તેમથી વ્હેતાં લોહી છલોછલ, | તેમથી વ્હેતાં લોહી છલોછલ, | ||
Line 42: | Line 47: | ||
મર લાઠિયું વાગે! | મર લાઠિયું વાગે! | ||
આપણામાંથી કોક તો જાગે! | આપણામાંથી કોક તો જાગે! | ||
એક દિ’ એવી સાંજ પડી’તી, | એક દિ’ એવી સાંજ પડી’તી, | ||
લોક-કલેજે ઝાંઝ ચડી’તી, | લોક-કલેજે ઝાંઝ ચડી’તી, |
Latest revision as of 09:37, 19 July 2022
આપણામાંથી કોક તો જાગે—
કોક તો જાગે!
કોક તો જાગે આપણામાંથી!
હાય જમાને
આમ [1] ફજેતી ઢીંચતાં ઢીંચી,
ઘેનસમંદર ઘૂઘવે—
એનાં ઘોર ઊંડાણો
કોક તો તાગે—
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
હાય જમાને
ઝેરને પીધાં, વેરને પીધાં,
આધીનનાં અંધેરને પીધાં,
કૈંક કડાયાં કેરનાં પીધાં—
આજ જમાનો અંતરાશે
એક ઘૂંટડો માગે—
સાચ-ખમીરનો ઘૂંટડો માગેઃ
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
બાપદાદાની બાંધેલ ડેલી,
એક ફળીબંધ હોય હવેલી,
ગામની ચંત્યા ગોંદરે મેલી,
એ...ય નિરાંતે લીમડા હેઠે
ઢોલિયા ઢાળી—
સહુ સૂતાં હોય એમ કાં લાગે?
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
સોડ તાણી સહુ આપણે સૂતાં,
આપ ઓશીકે આપણાં જૂતાં,
ઘોર અંધારાં આભથી ચૂતાં—
ઘોર અંધારી રાત જેવી
ઘનઘોર તવારીખ સોરવા લાગે
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
આમથી આવે ક્રોડ કોલાહલ,
તેમથી વ્હેતાં લોહી છલોછલ,
તો ય ઊભાં જે માનવી મોસલ—
આપરખાં, વગડાઉ ને એવાં
ધ્યાનબ્હેરાંનાં લમણાંમાં
મર લાઠિયું વાગે!
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
એક દિ’ એવી સાંજ પડી’તી,
લોક-કલેજે ઝાંઝ ચડી’તી,
શબ જેવી વચમાં જ પડી’તી—
એ જ ગુલામી,
એ જ ગોઝારી,
મૂરછા છાંડી મ્હોરવા માગેઃ
આપણામાંથી કોક તો જાગે!
કોઈ જાગે કે કોઈ ના જાગે,
કોઈ શું જાગે?
તું જ જાગ્યો તો તું જ જા આગે—
આપણામાંથી તું જ જા આગે...!
(સિંજારવ, પૃ. ૨૯-૩૦)
- ↑ જાતિવાચક શબ્દ બદલ્યો છે.