ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/જયંતી દલાલ/અડખેપડખે: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
 
(4 intermediate revisions by 3 users not shown)
Line 1: Line 1:
{{Center|'''અડખેપડખે'''}}
{{SetTitle}}
----
 
{{Heading|જયંતી દલાલ}}
 
[[File:Jayanti Dalal 25.png|300px|center]]
 
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}}
 
{{Heading|અડખેપડખે| જયંતી દલાલ}}
 
<hr>
<center>
&#9724;
<br>
{{#widget:Audio
|url=https://wiki.ekatrafoundation.org/images/6/6b/PARTH_ADKHE_PADKHE.mp3
}}
<br>
અડખેપડખે • જયંતી દલાલ • ઑડિયો પઠન: પાર્થ મારુ       
<br>
&#9724;
</center>
<hr>
 
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
આ પડોશમાં રહેવા આવ્યે બે વરસ થયાં. છેક ત્યારની એક વાત કાલીએ રામાવતારને કહેલી. આ બધાંય સિનેમામાં જાય છે. ભગવાનને જુએ છે. કેવું જોવા-જાણવાનું મળે? પેલી ફિલમની વાત આ પડોશણ ગંગા કરતી હતી : દેવીએ ભગતની કેવી મદદ કરી હતી? પણ આ તમારું તો મન નથી, પથરો છે પથરો. આટઆટલું કગરીએ તોય થાય છે કાંઈ? આવું તો કેટલીય વાર કાલીએ કહ્યું હશે. રામાવતાર સાંભળી રહે. હસે અને ટાળે. કો’ક વાર ‘તું કઈ ફિલમની વાત કરતી’તી?’ એમ પૂછે. અને કાલી હોંશે હોંશે મિત્રમંડળમાંથી સાંભળેલી ફિલમની વાત, એકાદ-બે ગીતની અધૂરી-મધુરી કડી સાથે કહે.
આ પડોશમાં રહેવા આવ્યે બે વરસ થયાં. છેક ત્યારની એક વાત કાલીએ રામાવતારને કહેલી. આ બધાંય સિનેમામાં જાય છે. ભગવાનને જુએ છે. કેવું જોવા-જાણવાનું મળે? પેલી ફિલમની વાત આ પડોશણ ગંગા કરતી હતી : દેવીએ ભગતની કેવી મદદ કરી હતી? પણ આ તમારું તો મન નથી, પથરો છે પથરો. આટઆટલું કગરીએ તોય થાય છે કાંઈ? આવું તો કેટલીય વાર કાલીએ કહ્યું હશે. રામાવતાર સાંભળી રહે. હસે અને ટાળે. કો’ક વાર ‘તું કઈ ફિલમની વાત કરતી’તી?’ એમ પૂછે. અને કાલી હોંશે હોંશે મિત્રમંડળમાંથી સાંભળેલી ફિલમની વાત, એકાદ-બે ગીતની અધૂરી-મધુરી કડી સાથે કહે.
Line 126: Line 148:
વારો આવે ત્યારે અંદર જવાય.
વારો આવે ત્યારે અંદર જવાય.


રામાવતાર બક્કુને તેડીને ઊભો હતો અને સહેજ પાછળ કાલી ઊભી હતી. માથું ઢાંકેલું. સાલ્લાની કિનાર ચંપલની પટીને ઢાંકે એટલી નીચી. છેડો ગુજરાતી રીતે છેક બીજી બાજુએ ખોસેલો. અહીં રહીને એટલું કરતી થયેલી. કાલી આવતીજતી છોકરીઓ અને બૈરાંના સુઘડ, ભાતીગળ, સુંદર કપડાં જોતી અને છળી જતી. ક્યારેક કપડાં પર ખેંચેલી આંખ ચહેરા પર વળતી અને એ નજરમાં કોક વિચિત્ર ભાવ સાથે ટકરાતાં કાલી નજર ઢાળી દેતી.
રામાવતાર બક્કુને તેડીને ઊભો હતો અને સહેજ પાછળ કાલી ઊભી હતી. માથું ઢાંકેલું. સાલ્લાની કિનાર ચંપલની પટીને ઢાંકે એટલી નીચી. છેડો ગુજરાતી રીતે છેક બીજી બાજુએ ખોસેલો. અહીં રહીને એટલું કરતી થયેલી. કાલી આવતીજતી છોકરીઓ અને બૈરાંનો સુઘડ, ભાતીગળ, સુંદર કપડાં જોતી અને છળી જતી. ક્યારેક કપડાં પર ખેંચેલી આંખ ચહેરા પર વળતી અને એ નજરમાં કોક વિચિત્ર ભાવ સાથે ટકરાતાં કાલી નજર ઢાળી દેતી.


અને એવામાં પાછળ ઊભેલાં છોકરોછોકરી કાંક બોલ્યાં, કાલીએ કાન માંડીને સાંભળ્યું.
અને એવામાં પાછળ ઊભેલાં છોકરોછોકરી કાંક બોલ્યાં, કાલીએ કાન માંડીને સાંભળ્યું.
Line 316: Line 338:
અંધારા અને અજવાળાએ અડખેપડખે રહેવાની સમજૂતી કરી લીધી.
અંધારા અને અજવાળાએ અડખેપડખે રહેવાની સમજૂતી કરી લીધી.
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
{{HeaderNav
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/ઈશ્વર પેટલીકર/વટ|વટ]]
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/જયંતી દલાલ/આ ઘેર પેલે ઘેર|આ ઘેર પેલે ઘેર]]
}}