11,940
edits
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રઘુવીર ચૌધરી/સાંજનો છાયો: Difference between revisions
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રઘુવીર ચૌધરી/સાંજનો છાયો (view source)
Revision as of 00:19, 2 September 2023
, 00:19, 2 September 2023પ્રૂફ
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
(પ્રૂફ) |
||
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{ | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|સાંજનો છાયો | રઘુવીર ચૌધરી}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
આજે ઉમાબા ખેતરમાં ચા લઈને કંઈક મોડાં આવ્યાં. આસોની વાદળીની જેમ, ધીરે ધીરે. ખેતરમાં જવાનું હોય તો એ કદાપિ મોડાં ન પડે, સિવાય કે પિયરનું કોઈ સગુંવહાલું આવી પહોંચ્યું હોય, એની આગતાસ્વાગતા માટે રોકાવાનું બન્યું હોય… આજે છેક પાંચેક વાગ્યે આવ્યાં. ચાનું થર્મોસ મહેશભાઈને સોંપીને શેઢે બેઠાં. થાકેલાં લાગ્યાં, કંઈક ઉદાસ. | આજે ઉમાબા ખેતરમાં ચા લઈને કંઈક મોડાં આવ્યાં. આસોની વાદળીની જેમ, ધીરે ધીરે. ખેતરમાં જવાનું હોય તો એ કદાપિ મોડાં ન પડે, સિવાય કે પિયરનું કોઈ સગુંવહાલું આવી પહોંચ્યું હોય, એની આગતાસ્વાગતા માટે રોકાવાનું બન્યું હોય… આજે છેક પાંચેક વાગ્યે આવ્યાં. ચાનું થર્મોસ મહેશભાઈને સોંપીને શેઢે બેઠાં. થાકેલાં લાગ્યાં, કંઈક ઉદાસ. | ||
| Line 58: | Line 58: | ||
અવાજ કંઈક ધીમો, ભાવભીનો થયો: ‘અમે કમાયાં, કમાણીનો કેળવણીમાં સદુપયોગ કર્યો. તમે અમારાથી સવાયું કમાયાં. ભગવાનની મહેરબાની છે. ખેતરની વાત તો પછી, ખરી લીલી વાડી તો આ છે.’ | અવાજ કંઈક ધીમો, ભાવભીનો થયો: ‘અમે કમાયાં, કમાણીનો કેળવણીમાં સદુપયોગ કર્યો. તમે અમારાથી સવાયું કમાયાં. ભગવાનની મહેરબાની છે. ખેતરની વાત તો પછી, ખરી લીલી વાડી તો આ છે.’ | ||
* | <center>*</center> | ||
મહેશભાઈએ પહેલાં જીવાને ચા આપી. પછી આંખમાં બાળનજર ઉમેરાઈ હતી. એમણે ખેતર ભણી જોયું. પોતાના માટે થર્મોસ પરના પ્યાલામાં ચા કાઢી તોય અંદર બે કપ જેટલી ચા રહી. નક્કી એ પીધા વિના આવ્યાં હશે. ખરાખરી કરવા એમની સામે જોયું. એમનું ધ્યાન આ બાજુ ન હતું. થોડી વાર પહેલાં જે છાંયડો હતો એ ખસ્યો હતો. એથી એમનું અડધું અંગ તડકામાં આવી ગયું હતું. કારતક માસની સમી સાંજનો તડકો એમને વસમો ન લાગે, પણ એ બેઠાં તો હતાં છાંયડે. માની લીધું હતું કે આ છાંયડો ખસવાનો નથી… | મહેશભાઈએ પહેલાં જીવાને ચા આપી. પછી આંખમાં બાળનજર ઉમેરાઈ હતી. એમણે ખેતર ભણી જોયું. પોતાના માટે થર્મોસ પરના પ્યાલામાં ચા કાઢી તોય અંદર બે કપ જેટલી ચા રહી. નક્કી એ પીધા વિના આવ્યાં હશે. ખરાખરી કરવા એમની સામે જોયું. એમનું ધ્યાન આ બાજુ ન હતું. થોડી વાર પહેલાં જે છાંયડો હતો એ ખસ્યો હતો. એથી એમનું અડધું અંગ તડકામાં આવી ગયું હતું. કારતક માસની સમી સાંજનો તડકો એમને વસમો ન લાગે, પણ એ બેઠાં તો હતાં છાંયડે. માની લીધું હતું કે આ છાંયડો ખસવાનો નથી… | ||
| Line 215: | Line 215: | ||
{{Right|''[સાંજનો છાંયો]''}} | {{Right|''[સાંજનો છાંયો]''}} | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રઘુવીર ચૌધરી/મંદિરની પછીતે|મંદિરની પછીતે]] | |||
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રઘુવીર ચૌધરી/ભણેલી વહુ|ભણેલી વહુ]] | |||
}} | |||