ધ રેવન કાવ્યરચનાનો અનુવાદ/ધ રેવન (અનુવાદ): Difference between revisions

{{space}}{{space}}{{space}}This it is and nothing more.’

</poem>

<center><big>'''‘ધ રેવન’'''<br>(સવૈયાની ચાલ)</big></center>

{{space}}{{space}}{{space}}એટલું જ બસ, બીજું કશું નહીં.

</poem>

<center><big>'''4'''</big></center>

{{space}}{{space}}{{space}}{{space}}‘'Tis the wind and nothing more !’

</poem>

<center><big>'''૪'''</big></center>

{{space}}{{space}}{{space}}અંધકાર ત્યાં બીજું કશું નહીં.

</poem>

<center><big>'''૫'''</big></center>

<poem>

{{space}}{{space}}{{space}}કેવળ આ જ બીજું કશું નહીં.

</poem>

<center><big>'''૬'''</big></center>

<poem>

{{space}}{{space}}{{space}}માત્ર પવન છે, બીજું કશું નહીં.

</poem>

<center><big>'''7'''</big></center>

{{space}}{{space}}{{space}}Perched, and sat, and nothing more.

</poem>

<center><big>'''8'''</big></center>

<poem>

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, "Nevermore.’

</poem>

<center><big>'''9'''</big></center>

<poem>

Bird of beast upon the sculptured bust above his chamber door,

{{space}}{{space}}{{space}}With such name as ‘Nevermore.’

</poem>

{{space}}{{space}}{{space}}નામ જેનું છે ‘કદી નહીં.’

</poem>

<center><big>'''10'''</big></center>

{{space}}{{space}}{{space}}Then the bird said, ‘Nevermore.’

</poem>

<center><big>'''11'''</big></center>

<poem>

{{space}}{{space}}{{space}}Till the dirges of his Hope that melancholy burden bore Of ‘‘Never - nevermcre."

</poem>

<center><big>'''12'''</big></center>

<poem>

{{space}}{{space}}{{space}}Meant in croaking ‘Nevermore.’

</poem>

<center><big>'''૧૦'''</big></center>

શાંત પૂતળે એકલદોકલ બેસી કાગ ઊચર્યો જે પલ

એક શબ્દમાં એણે એનો રેડી દીધો પ્રાણ !

જેમ ઊડી આશાઓ મારી તું પણ કાલે ઊડી જશે અણજાણ !

{{space}}{{space}}{{space}}પંખી કહે કે કદી નહીં.

<center><big>'''૧૧'''</big></center>

ઉચિત ઉત્તરે શાંતિભંગ રહી ગયો હું થોડો દંગ

નિઃશંક આ પંખીને મળી છે મિલ્કત કેવળ એક

જેની સઘળી આશાઓના થયા મરશિયા છેક !

{{space}}{{space}}{{space}}ને વહે ભાર એ ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૧૨'''</big></center>

વન્ય કાગ હજી ય ના હટે તરંગ મારા સ્મિતમાં પલટે

ખુરશી નજીક લીધી જ્યાં છે પંખી, પૂતળું, દ્વાર !

ઘોરભયંકર ગૂઢ ગભીરું કોણ અપશુકનિયાળ ?

{{space}}{{space}}{{space}}કાકા યા ને ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''13'''</big></center>

This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing

To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom’s core;

But whose velvet-violet lining with the lamp-light gloating o’er,

{{space}}{{space}}{{space}}She shall press, ah, nevermore !

<center><big>'''14'''</big></center>

Then, methodught, the air grew denser, perfumed from an unseen censer

Swung by seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor.

Quaff, oh, quatf this kind nepenthe and forget this lost Lenore !’

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, ‘Nevermore.’

<center><big>'''15'''</big></center>

‘Prophet! said I, ‘thing of evil ! - prophet still, if bird or devil !-

Whether Tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,

Is there - is there balm in Gilead? - tell me-tell me, I implore !’

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, ‘Nevermore.’

<center><big>'''૧૩'''</big></center>

આમ કલ્પતો બેસી રહું છું મુખેથી ના કંઈ જ કહું છું

આગ ઓકતી આંખ પંખીની ભરે હૃદયમાં ઝાળ !

મખમલ ઘાતક મખમલ ઉપર દીવા તેજનો ઢાળ !

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૧૪'''</big></center>

મને થયું કે હવા ઘેરી થઈ અદીઠ કો ખુશ્બૂ છવાઈ ગઈ

કોઈ ફરિસ્તે આવી છાંટી, સૂણ્યો પદરણકાર !

પીણું પી, તું લુપ્ત લનોરની સ્મૃતિનો કર સંહાર !

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૧૫'''</big></center>

પયગંબર, શયતાન કે તું ? પંખી કે પિશાચ છે તું ?

તું પ્રપંચી ? કે તોફાને ફંગોળ્યો આ પાર ?

શાતા દેતું કશુંક હશે ને ક્યાંક ? કહે એકવાર

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''16'''</big></center>

‘Prophet !" said I, ‘thing of evil! - prophet still, if bird or devil !

By that Heaven that bends above us - by that God we both adore -

Clasp a rare and radiant maiden whom the angels name Lenore.’

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, ‘Nevermore.’

<center><big>'''17'''</big></center>

‘Be that word our sign of parting, bird or fiend !’ I shrieked, upstarting -

‘Get thee back into the tempest and the Night’s Plutonian shore !

Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door !’

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, ‘Nevermore.’

<center><big>'''18'''</big></center>

And the Raven, never flitting, still is sitting, still is sitting

On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;

And my soul from out that shadow that lies floating on the floor

{{space}}{{space}}{{space}}Shall be lifted - nevermore !

<center><big>'''૧૬'''</big></center>

પયગંબર, શયતાન કે તું ? પંખી કે પિશાચ છે તું?

ઉપર છાયા નભના, આપણ બંનેના, ઈશ્વરના સોગંદ

વિરલ સુંદરી સલૂણી એ લનોરને લેશે બાહુબંધ ?

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૧૭'''</big></center>

બનો શબ્દ એ વિદાયવાણી ઊભા થઈ પાડી બૂમ તાણી

પાછો જા તોફાન મહીં, જા નરકરાતની પાર !

મારી ભીતર ચાંચ ખૂંપેલી કાઢ, છોડી દે દ્વાર !

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૧૮'''</big></center>

પણ ના ઊડે કાગ જરીયે બેઠો હજીયે બેઠો હજીયે

એથિનાના કાળા પૂતળે બેઠો ઘરને દ્વાર !

પ્રાણ તરે છે મારો જ્યાં છે છાયાનો વિસ્તાર

{{space}}{{space}}{{space}}ઊઠી શકે એ ‘કદી નહીં.’

<br>

}}