વસુધા/આથમણી બારી

આથમણી બારી

ઉત્તર દખ્ખણ અને ઉગમણાં
ભલે ભીડજો બારીબારણાં,
એક રાખજો ખુલ્લી મારી
આથમણી બારી.

પ્રકાશની સ્વારી વધાવવાને
ના પૂર્વ કે ઉત્તર દખ્ખણે જવાં
પડે, હસીને દિશ સર્વ ઉલ્લસી
ઝીલી રહે સિંચન તેજ-પ્રાણનાં.

રે, કિંતુ આ ઓસરતા પ્રકાશે
દિશા નિચોવાઈ જતી બધી લહું, ૧૦
એ અસ્ત થાતી રવિની પ્રભાને
ધારી રહે પશ્ચિમ એકલી જ.

છેલ્લી કળા એ કિરણોની જોવા
છે કામની આથમણી જ બારી,
એના સુના હું વિરમી ઉછંગમાં
જઈશ આ આથમતી જ જિંદગી.

સ્નેહીસગાંનાં ભડદ્વા૨માંથી
લહ્યું બધું જીવન ઊગી ખીલતું,
ત્યાં આથમતું જગને નિહાળવા
પ્રાર્થું છું અંતરબારી કોઈની. ૨૦

ઉદય બપોર તણા સુખભવને
ભલે ભિડાતાં દ્વાર જીવને,
કોક ખુલ્લી પણ ર્‌હેજો મારી
આથમણી બારી