કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ન્હાનાલાલ/૮. ઝીણા ઝીણા મેહ
Jump to navigation
Jump to search
૮. ઝીણા ઝીણા મેહ
ન્હાનાલાલ
ઝીણા ઝરમર વરસે મેહ,
ભીંજે મ્હારી ચૂંદડલી:
એવો નીતરે કૌમારનો નેહ,
ભીંજે મ્હારી ચૂંદડલી. ધ્રુવ.
આજે ઝમે ને ઝરે ચન્દ્રીની ચન્દ્રિકા,
ભીંજે રસિક કોઈ બાલા રે:
ભીંજે સખી, ભીંજે શરદ અલબેલડી,
ભીંજે મ્હારા હૈયાની માલા:
હો ! ભીંજે મ્હારી ચૂંદડલી.
વનમાં પપૈયો પેલો પિયુ પિયુ બોલે,
ટહુકે મયૂર કેરી વેણાં રે:
ટમ ટમ ટમ ટમ વાદળી ટમકે,
ટમકે મ્હારા નાથનાં નેણાં:
હો ! ભીંજે મ્હારી ચૂંદડલી.
આનન્દકન્દ ડોલે સુન્દરીનાં વૃન્દ ને
મીઠા મૃદંગ પડછન્દા રે:
મન્દ મન્દ હેરે મીટડી મયંકની,
હેરો મ્હારા મધુરસચન્દા !
હો ! ભીંજે મ્હારી ચૂંદડલી.
(ન્હાના ન્હાના રાસ, ભાગ-૧, પૃ. ૨૨)