કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મનુભાઈ ત્રિવેદી/હેતુ વિના ન્હોય હેત

૧૨. હેતુ વિના ન્હોય હેત

હેતુ રે વિનાનાં ન્હોય હેત,
હરિ! અમે જાણ્યાં એ તારાં સમેત,
⁠ જગમાં હેતુ રે વિનાનાં ન્હોય હેત.
પાટે બેસાડી એનાં પૂજન થાતાં
⁠ જ્યાં લગ દીવી સચેત;
દેહ વિનાનો એનો આતમ આવ્યે
⁠ તગડી મૂકે કહી પ્રેત.
⁠ જગમાં હેતુ રે વિનાનાં ન્હોય હેત.
પરસેવો પાડે રૂડાં ખાતર પૂરે કાં કે
⁠ મોંઘા દિયે છે મોલ ખેત;
કોઈ ન ચાસ એક પાડે એ ભોમમાં,
⁠ જ્યાં રણ કેરી ઊડે છે રેત.
⁠ જગમાં હેતુ રે વિનાનાં ન્હોય હેત.
ઓ રે દુનિયાના માલિક! તારા ય હેતનો
⁠ જાણી લીધો છે અમે ભેદ;
તારી લીલાને કાજે સૃષ્ટિ બનાવી તેં તો,
⁠ શાખ પૂરે છે તારા વેદ.
⁠ જગમાં હેતુ રે વિનાનાં ન્હોય હેત.

⁠(રામરસ, પૃ. ૩૬)