કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રમેશ પારેખ/૪૭. હું તને જડ્યો...

૪૭. હું તને જડ્યો...

રમેશ પારેખ

મારા છ અક્ષરના નામ પછી હું ભૂલો પડ્યો હો જી
તું રસ્તે જાતાં ઊભી રહી તે તને જડ્યો હો જી

અભાવ સઘળો ખરી પડ્યાના થાય અનુભવ એવા
કોઈ તરફ પણ ગયા વિના હું બધે લાગતો વહેવા

હંસો જેવા હારબંધ આ અવસર ફળિયે આવ્યા
બેઉ નેણ સાચાં મોતીનો થાળ ભરીને લાવ્યાં

હું એક દિવસને કાંઠે એવું... તને રડ્યો હો જી
તું રસ્તે જાતાં ઊભી રહી તે તને જડ્યો હો જી

અરે, સ્પર્શનું આતુર પંખી વસ્યું લોહીથી ડાળે
હવે નીડની સળીઓ નીડમાં ખાલીપો નહીં પાળે

બાવળના રહેવાસ એટલે વસંત આવી લાવ્યો
લોહીઝાળ આ ટહુકો તારી આંગળીએ પહેરાવ્યો

પથ્થરમાં પણ અર્થ હતો કૈં રડ્યોખડ્યો હો જી
તું રસ્તે જાતાં ઊભી રહી તે તને જડ્યો હો જી

૧-૯-’૭૦/મંગળ
(છ અક્ષરનું નામ, પૃ. ૪૪૩)