ગુજરાતી ગઝલસંપદા/ નિર્મિશ ઠાકર

નિર્મિશ ઠાકર

વૃક્ષ ગાતું ઘેનભીનું ગાન, અંધારું કરો!
આંખ મીંચે છે બધાંય પાન, અંધારું કરો!

ઓગળ્યાં આ વૃક્ષ, પેલા પહાડ ને ઝાંખી નદી,
ધુમ્મસો શાં ધૂંધળાં મેદાન, અંધારું કરો!

ફૂલ નહીં તો ફૂલ કેરી પાંખડી! આ શ્વાસથી –
વેદનાને આપવાં છે માન, અંધારું કરો!

મૌન ઝીણું કૈંક બોલે છે અને એકાંતના –
છેક લંબાતા રહે છે કાન, અંધારું કરો!

ધ્રૂજતા બાહુ પસારે છે હવાયે ક્યારની!
સ્પર્શ ઊભા છે બની વેરણ, અંધારું કરો!