દિલીપ ઝવેરીનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/વહાણ
Jump to navigation
Jump to search
મોતના દહાડા ( SAMEEPE : 21)
૧. વહાણ
ઠેઠ આઘે તરતું
ખુલ્લે શઢ ચોખ્ખું દેખાતું વહાણ હલતું નથી
એમ લાગે
અને દરિયાનાં મોજાં જંપેલાં
કાંઠાની ચળકતી રેતી સળવળે નહીં
પણ એ વહાણમાં
દૂરબીનથી કિનારાને શોધતું
મારું મોત
વિના ઉતાવળ
બેઠું છે
સમદરના ઊંડા દરિયે ઠરીઠામ સૂતો હું જાણું છું