પન્ના નાયકની કવિતા/હવે

૪૧. હવે

ફરી ફરી
દીવાનખાનાનું ફર્નિચર
⁠ખસેડવાનું,
વસ્તુઓને પૂછી પૂછીને
એમને ફરી ફરી
⁠ગોઠવવાની,
સોફાને અહીંથી ખસેડી ત્યાં
⁠મૂકવાનો,
લૅમ્પને ત્યાંથી ખસેડીને અહીં
⁠મૂકવાનો,
બારીઓના પડદા બદલી
⁠કાઢવાના,
નવી કાર્પેટ
⁠નંખાવવાની
અને
એ બધાંમાં એક કેન્દ્ર શોધી
એમાં મારી જાતને
⁠ગોઠવવાની—
હવે
આ બધું મેં છોડી દીધું છે.
દીવાનખાનું
જેમ
⁠છે
એમ
⁠જ
બરાબર છે.
મને લાગે છે કે
હું હવે
⁠પરિપક્વ થઈ ગઈ છું
અથવા
⁠તો વૃદ્ધ ...