બરફનાં પંખી/બીકણ અવાજ
બીકણ અવાજ
હું તો ઊડતી ટીટોડીનો બીકણ અવાજ
મારાં પીછાં ખોવાઈ ગયા ભીડમાં
જંગલની ટેવ સમો મારો અવતર છતાં ઓળખે ન કોઈ અડાબીડમાં
મને ઓળખે ન કોઈ અડાબીડમાં.
સોનેરી પંખીનાં કલરવતાં ટોળાંઓ
પોતાનાં નીડ ભણી વળશે
સાંજ પડ્યે પોતાનાં નીડ ભણી વળશે
જંગલ આખામાં મારો માળો દેખાય નહીં
એવા તો શાપ મને મળશે
સાંજ પડ્યે એવા તો શાપ મને મળશે
પાંખો સમેટીને બેસવુંય ક્યાં? મારી જોવાતી વાટ નથી નીડમાં.
મારી છાતીનાં પાંદડાંની જાળી ઉઘાડીને
ઊડ્યું ગગન એક ભૂરું
દોડો રે ભાઈ! ઊડ્યું ગગન એક ભૂરું
પીંછાં વિનાના મારા કદરૂપા ઉડ્યનમાં
ખોવાતી જાઉં અને ઝૂરું
દોડો રે ભાઈ! ખોવાતી જાઉં અને ઝૂરું
જીવતર આખ્ખુંયે મારે કરવું પસાર હવે પીંછાં ખોવાયાંની પીડમાં.
***