મર્મર/વાત કહી ના જાય

વાત કહી ના જાય

વાત કહી ના જાય
મનની વાત સહી ના જાય.

રાતદિવસના જડ જંતરમાં
⁠અંતર મુજ કંતાય,
ઝંખે નયનો તે તો પાંપણ
⁠પછવાડે સંતાય.

એકલું એકલું અંતર બેઠું
⁠હેઠળ દુઃખની છાંય,
હે અણદીઠ ઇંગિત તારાં ના
⁠કેમ અહીં વરતાય?

ગીત ઘણાં આ કંઠ રાતદિ’
⁠ઘૂંટી ઘૂંટીને ગાય,
જીવનગીતની ધ્રુવપંક્તિનો
⁠પ્રાસ મળે ના ક્યાંય.