યુગવંદના/અસહ્ય વાત

અસહ્ય વાત

મને મારનારા ગોળી છોડનારા
એને ઘેર હશે મારા જેવી જ મા,
એ હરેકને ધોળુડાં ધાવણ પાઈ
ઉછેર્યાં હોશે હૈયાહીર સમા.
કવિઓની કવિતામાં ગાયું હશે એણે.
માટીને પૂજી હોશે કહી ‘મા’;
એ મનેય જો અંતરિયાળ મળે
તો બોલાવે કહી ‘તમે કોણ છો, મા?’
છો સંહારે ચડ્યા આજે પેટને કારણ,
એક જ વાત સે’વાય છે ના –
એને મોતને પંથ ચડાવણ જીભ
બોલે છે: ‘મારો, મારો, માગે છે મા!’
૧૯૩૭