રમણીક સોમેશ્વરની કવિતા/ખારવણ હીબકાં ભરે છે ને

૨ ખારવણ હીબકાં ભરે છે ને

ખારવણ હીબકાં ભરે છે ને
⁠દરિયાની છાતી મૂંઝાય છે

તૂટેલી હોડીને પૂછે છે ખારવણ
⁠પોતાના દરિયાની વાત
ઝીલે છે હલ્લેસાં છાતીમાં
⁠વીખરાતી મેલીને પોતાની જાત
સબ્બાક! દરિયાને કંઈનું કંઈ થાય છે
ખારવણ હીબકાં ભરે છે ને
⁠દરિયાની છાતી મૂંઝાય છે

દરિયામાં ઓગળેલ દરિયાને ફંફોસે
⁠ખંખોળી સાતે પાતાળ
આંખોમાં આંખો પરોવીને ખારવણ
⁠દરિયાને પૂછે છે ભાળ
અરે, અરે, દરિયાઓ સુકાતા જાય છે
ખારવણ હીબકાં ભરે છે ને
⁠દરિયાની છાતી મૂંઝાય છે