તિખ્ખા તુરગ ન માણિયા, ભડ સિર ખગ્ગ ન ભગ્ગ, જનમ અકારણ હી ગયો, ગોરી ગળે ન લગ્ગ.
જે પુરુષે તેજીલા ઘોડાની સવારી ન માણી, ભડવીર શત્રુનાં માથાં ઉપર પોતાનું ખડગ ન ભાંગ્યું અને ગોરી સુંદરીને ગળે ન લગાવી, તેનો જન્મ વૃથા જ ગયો.