પ્રતિપદા/૯. મનોહર ત્રિવેદી: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
()
()
Line 213: Line 213:
બેસી પાસે સ્મિતસભર, ગુસ્સો નિરાંતે નિહાળું
બેસી પાસે સ્મિતસભર, ગુસ્સો નિરાંતે નિહાળું
ઠસ્સો તારો લથબથઃ ભલે દૂર ઠેલાય વાળુ.
ઠસ્સો તારો લથબથઃ ભલે દૂર ઠેલાય વાળુ.
</poem>
===૧૧. થાક===
<poem>
થાક?
શું પૂછ્‌યુ? શું છે આ થાક?
સડસઠમા વરસે આ વયને મળ્યો છે કાંઈ નમણો ને નાજુક વળાંક
ઓરાએ પછવાડે માર્યાં છે તીર
આઘેના મોકલે ત્યાં શીતળ સમીર
ગોખ્યું તે ભૂલું છુંઃ ભુલવાનું ગોખું છુંઃ આપણા તો જુદા સૌ આંક
સૂરજની ચપટી લૈ ચોડે જે ભાલે
એણે કયા કારણે ભીંજવ્યો છે વ્હાલે?
ફૂદાની જેમ કરે ઉડાઊડ અમથી શું કાગળ પર ઝીણકુડી ટાંક?
દીકરીની માંદગીને ને દીકરાનો ધંધો
જાત એમાં મારે છે ચિંતાનો રંધો
ખરબચડાં દુઃખ એમ સુંવાળા થાયઃ સમુંસૂતરું ને ચાલે ઠીકઠાક
જીવની લગોલગ છે અડસઠમું તીરથ
હાંકેડુ જાણે છે લેવાનો ક્યો પથ?
અધકચરી ધારણાઓ લગરીકે ચીંધીએ તો એ જ મારે અંદરથી હાક થાક?
શું પૂછ્‌યું? શું છે આ થાક?
અડસઠમા વરસે આ વયને મળ્યો છે કાંઈ નમણો ને નાજુક વળાંક
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu