18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧.મારું માણેકડું રિસાવ્યું રે... | પ્રેમાનંદ}} <poem> (રાગ: વેરાડ...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 10: | Line 10: | ||
કાલિંદ્રીનું કાળું પાણી, માંહે વસે કાળો કાળી; | કાલિંદ્રીનું કાળું પાણી, માંહે વસે કાળો કાળી; | ||
હવે આશા શી મળવાની? ઘેર કેમ આવે વનમાળી? રે, શામળિયા! | હવે આશા શી મળવાની? ઘેર કેમ આવે વનમાળી? રે, શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
સંતાન-રૂપિયું મોટું ધન તે, કરમે લીધું લૂંટી, | સંતાન-રૂપિયું મોટું ધન તે, કરમે લીધું લૂંટી, | ||
મે નવ જાણ્યું જત્ન કરી રે, રત્ન પડ્યું કેમ છૂટી રે, શામળિયા! | મે નવ જાણ્યું જત્ન કરી રે, રત્ન પડ્યું કેમ છૂટી રે, શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
પુત્ર પામી હું છેલ્લે આશ્રમે, મેં ઉછેર્યો પ્રતિપાળી; | પુત્ર પામી હું છેલ્લે આશ્રમે, મેં ઉછેર્યો પ્રતિપાળી; | ||
નીપન્યો રસ ઢોળાઈ ગયો, હું વિજોગ-અગને બાળી રે, શામળિયા! | નીપન્યો રસ ઢોળાઈ ગયો, હું વિજોગ-અગને બાળી રે, શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
નાકે મોતી, પાયે ઘૂઘરી, મોરમુગટ શિર ધારી; | નાકે મોતી, પાયે ઘૂઘરી, મોરમુગટ શિર ધારી; | ||
ફરી રૂપ હું ક્યાંહાંથી દેખું? હરિ આવે ગૌ ચારી, રે શામળિયા! | ફરી રૂપ હું ક્યાંહાંથી દેખું? હરિ આવે ગૌ ચારી, રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
પીત પછેડો, કાછ કચ્છ્યો ને, મુજ કને નેતું માગે; | પીત પછેડો, કાછ કચ્છ્યો ને, મુજ કને નેતું માગે; | ||
હું ઘરડી માને થાકી જાણી, કોણ વિલોવા લાગે? રે શામળિયા! | હું ઘરડી માને થાકી જાણી, કોણ વિલોવા લાગે? રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
તું પ્રાણેશ્વર, તું ગોપેશ્વર, ગોપી દેહ કેમ ધરશે? | તું પ્રાણેશ્વર, તું ગોપેશ્વર, ગોપી દેહ કેમ ધરશે? | ||
બાળસખાની કોણ વલે? આ ગાયો હીસી હીસી મરશે, રે શામળિયા! | બાળસખાની કોણ વલે? આ ગાયો હીસી હીસી મરશે, રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
ઊંડા જળમાં વાસ જ કીધો, પાણીમાં કેમ ગમશે? | ઊંડા જળમાં વાસ જ કીધો, પાણીમાં કેમ ગમશે? | ||
મોર, પોપટ ને પૂતળી, તારે રમકડે કોણ રમશે? રે શામળિયા! | મોર, પોપટ ને પૂતળી, તારે રમકડે કોણ રમશે? રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
કાંઈ તું ગયો ને હું જીવું છૌં, ઓછા સગપણ માટે; | કાંઈ તું ગયો ને હું જીવું છૌં, ઓછા સગપણ માટે; | ||
સાચું વહાલ તો તાહાં જણાયે, સાંભળતાં હૈડું ફાટે, રે શામળિયા! | સાચું વહાલ તો તાહાં જણાયે, સાંભળતાં હૈડું ફાટે, રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
કાષ્ઠપેં પાષાણ કઠિણ છે, તેપેં કઠિણ છે લોઢું; | કાષ્ઠપેં પાષાણ કઠિણ છે, તેપેં કઠિણ છે લોઢું; | ||
વજ્ર-તુલ છે કાળજ મારું; લોકને દેખાડું શું મોઢું રે શામળિયા!" | વજ્ર-તુલ છે કાળજ મારું; લોકને દેખાડું શું મોઢું રે શામળિયા!" | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
નંદ જશોદા, ગાય, ગોવાળાં, વ્યાકુળ બ્રિજની નારી; | નંદ જશોદા, ગાય, ગોવાળાં, વ્યાકુળ બ્રિજની નારી; | ||
‘ચાર ઘડી પૂંઠે સરવે પડજો,’ હળધર રાખે વારી, રે શામળિયા! | ‘ચાર ઘડી પૂંઠે સરવે પડજો,’ હળધર રાખે વારી, રે શામળિયા! | ||
::::::::::: મારું | ::::::::::::::::::: મારું | ||
</poem> | </poem> |
edits