મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /૧.મારું માણેકડું રિસાવ્યું રે...: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧.મારું માણેકડું રિસાવ્યું રે... | પ્રેમાનંદ}} <poem> (રાગ: વેરાડ...")
 
No edit summary
 
Line 10: Line 10:
કાલિંદ્રીનું કાળું પાણી, માંહે વસે કાળો કાળી;
કાલિંદ્રીનું કાળું પાણી, માંહે વસે કાળો કાળી;
હવે આશા શી મળવાની? ઘેર કેમ આવે વનમાળી? રે, શામળિયા!
હવે આશા શી મળવાની? ઘેર કેમ આવે વનમાળી? રે, શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
સંતાન-રૂપિયું મોટું ધન તે, કરમે લીધું લૂંટી,
સંતાન-રૂપિયું મોટું ધન તે, કરમે લીધું લૂંટી,
મે નવ જાણ્યું જત્ન કરી રે, રત્ન પડ્યું કેમ છૂટી રે, શામળિયા!
મે નવ જાણ્યું જત્ન કરી રે, રત્ન પડ્યું કેમ છૂટી રે, શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
પુત્ર પામી હું છેલ્લે આશ્રમે, મેં ઉછેર્યો પ્રતિપાળી;
પુત્ર પામી હું છેલ્લે આશ્રમે, મેં ઉછેર્યો પ્રતિપાળી;
નીપન્યો રસ ઢોળાઈ ગયો, હું વિજોગ-અગને બાળી રે, શામળિયા!
નીપન્યો રસ ઢોળાઈ ગયો, હું વિજોગ-અગને બાળી રે, શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
નાકે મોતી, પાયે ઘૂઘરી, મોરમુગટ શિર ધારી;
નાકે મોતી, પાયે ઘૂઘરી, મોરમુગટ શિર ધારી;
ફરી રૂપ હું ક્યાંહાંથી દેખું? હરિ આવે ગૌ ચારી, રે શામળિયા!
ફરી રૂપ હું ક્યાંહાંથી દેખું? હરિ આવે ગૌ ચારી, રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
પીત પછેડો, કાછ કચ્છ્યો ને, મુજ કને નેતું માગે;
પીત પછેડો, કાછ કચ્છ્યો ને, મુજ કને નેતું માગે;
હું ઘરડી માને થાકી જાણી, કોણ વિલોવા લાગે? રે શામળિયા!
હું ઘરડી માને થાકી જાણી, કોણ વિલોવા લાગે? રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
તું પ્રાણેશ્વર, તું ગોપેશ્વર, ગોપી દેહ કેમ ધરશે?
તું પ્રાણેશ્વર, તું ગોપેશ્વર, ગોપી દેહ કેમ ધરશે?
બાળસખાની કોણ વલે? આ ગાયો હીસી હીસી મરશે, રે શામળિયા!
બાળસખાની કોણ વલે? આ ગાયો હીસી હીસી મરશે, રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
ઊંડા જળમાં વાસ જ કીધો, પાણીમાં કેમ ગમશે?
ઊંડા જળમાં વાસ જ કીધો, પાણીમાં કેમ ગમશે?
મોર, પોપટ ને પૂતળી, તારે રમકડે કોણ રમશે? રે શામળિયા!
મોર, પોપટ ને પૂતળી, તારે રમકડે કોણ રમશે? રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
કાંઈ તું ગયો ને હું જીવું છૌં, ઓછા સગપણ માટે;
કાંઈ તું ગયો ને હું જીવું છૌં, ઓછા સગપણ માટે;
સાચું વહાલ તો તાહાં જણાયે, સાંભળતાં હૈડું ફાટે, રે શામળિયા!
સાચું વહાલ તો તાહાં જણાયે, સાંભળતાં હૈડું ફાટે, રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
કાષ્ઠપેં પાષાણ કઠિણ છે, તેપેં કઠિણ છે લોઢું;
કાષ્ઠપેં પાષાણ કઠિણ છે, તેપેં કઠિણ છે લોઢું;
વજ્ર-તુલ છે કાળજ મારું; લોકને દેખાડું શું મોઢું રે શામળિયા!"
વજ્ર-તુલ છે કાળજ મારું; લોકને દેખાડું શું મોઢું રે શામળિયા!"
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
નંદ જશોદા, ગાય, ગોવાળાં, વ્યાકુળ બ્રિજની નારી;
નંદ જશોદા, ગાય, ગોવાળાં, વ્યાકુળ બ્રિજની નારી;
‘ચાર ઘડી પૂંઠે સરવે પડજો,’ હળધર રાખે વારી, રે શામળિયા!
‘ચાર ઘડી પૂંઠે સરવે પડજો,’ હળધર રાખે વારી, રે શામળિયા!
::::::::::: મારું
::::::::::::::::::: મારું
</poem>
</poem>
18,450

edits

Navigation menu