કોડિયાં/શ્રીધરાણીની કવિતા — ઉમાશંકર જોશી: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 8: Line 8:
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
<Poem>
<Poem>
દાહભરી આંખો માતાની
{{Space}}દાહભરી આંખો માતાની
તેનું તું આંસુ ટપક્યું.
{{Space}}તેનું તું આંસુ ટપક્યું.
— એ રીતે ઓળખાવે છે.
— એ રીતે ઓળખાવે છે.
પછીના વરસમાં પરી અંગે એ તરંગ ઉઠાવે છે:
પછીના વરસમાં પરી અંગે એ તરંગ ઉઠાવે છે:
પતંગિયું ને ચંબેલી
    પતંગિયું ને ચંબેલી
એક થયાં ને બની પરી </poem>
    એક થયાં ને બની પરી </poem>


{{Poem2Open
{{Poem2Open}} તો, ‘વલભીપુર’ના તરુણ કવિના દર્શનમાં દર્દમય ગભીરતા ઊતરી છે:{{Poem2Close}}
<pome>
ધૂળધૂળ ઢગલા ખડકાયા,
પ્રલયપૂરના વાયુ વાયા;
ધોમ ધખ્યા ને ખાવા ધાયા,
તુજ પર વલભીપુર!
તારાઓએ આંસુ પાયાં,
પીલુડીએ ઢોળ્યા છાંયા;
કરુણ સ્વર પંખીએ ગાયા,
તુજ પર વલભીપુર!</poem>
26,604

edits

Navigation menu