18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 180: | Line 180: | ||
એક વાર ફરી બહાર બાલ્કનીમાં આવું છું. ઠંડી ભીનાશમાં નગર જાણે ટૂંટિયું વાળી પડ્યું છે. ચંદ્ર નીકળી આવ્યો છે, અને તે જોતાં નાગાઓની એક માન્યતા યાદ આવી ગઈ, જે ક્યાંક વાંચી હતી. કેટલીક નાગાજાતિઓ માને છે કે ચંદ્ર-સૂર્ય પતિ-પત્ની છે. ચંદ્ર પુરુષ છે, સૂર્ય સ્ત્રી. સૂર્ય સ્ત્રીની જેમ અંધારાથી બીએ છે એટલે અંધારું થતાં જ તે સંતાઈ જાય છે! પુરુષ હોવાથી ચંદ્ર રાત્રિના અંધારાથી ડરતો નથી, અને આકાશમાં નિર્ભયપણે વિચરણ કરે છે. | એક વાર ફરી બહાર બાલ્કનીમાં આવું છું. ઠંડી ભીનાશમાં નગર જાણે ટૂંટિયું વાળી પડ્યું છે. ચંદ્ર નીકળી આવ્યો છે, અને તે જોતાં નાગાઓની એક માન્યતા યાદ આવી ગઈ, જે ક્યાંક વાંચી હતી. કેટલીક નાગાજાતિઓ માને છે કે ચંદ્ર-સૂર્ય પતિ-પત્ની છે. ચંદ્ર પુરુષ છે, સૂર્ય સ્ત્રી. સૂર્ય સ્ત્રીની જેમ અંધારાથી બીએ છે એટલે અંધારું થતાં જ તે સંતાઈ જાય છે! પુરુષ હોવાથી ચંદ્ર રાત્રિના અંધારાથી ડરતો નથી, અને આકાશમાં નિર્ભયપણે વિચરણ કરે છે. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = મણિપુર | |||
}} |
edits