ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/અનિરુદ્ધ બ્રહ્મભટ્ટ/બાબુ વીજળી: Difference between revisions

મારે વડોદરા જવાનું હોય ત્યારે એ સ્ટેશને અચૂક મૂકવા આવે. દૂરથી ગાડીના ધુમાડાનું છોગું દેખાય ને એ કોઈ લશ્કરમાં સૈનિકને કૂચ કરવાની હોય એમ બધું બળ એકઠું કરીને તૈયાર થઈ જાય. ગાડી ઊભી ન રહી હોય ત્યાં તો એ સળિયો પકડીને ચડી જાય. ઊતરનારને ઊતરવા ન દે! ‘ભૈ હેંડો હેંડો’ની બૂમો મારે! ધક્કામુક્કી કરતો એ જગ્યા ‘બોટી’ લે! હું પહોંચું એટલે એ ડબ્બાની બારીમાંથી ઠેકડો મારીને નીચે ઊતરે. નાનું સ્ટેશન એટલે ગાડી આવી એવી તરત જ ઊપડે. ‘એ વે’લા વે’લા પાસા આવજો’ની એ બૂમ મારે. જોઉં તો એનું મોં પડી ગયું હોય. ચાલતી ગાડીએ બારીમાંથી હું જોઉં તો એ ધીમાં ડગલાં ભરતો જતો હોય અને પાછળ એવી જ ધીમી ગતિએ ચાલતાં હોય કૂતરાં!

{{Poem2Close}}