ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/મોહન પરમાર/તણખલું: Difference between revisions

મહાપ્રયત્ને હીરાએ ધ્રુસકું દબાવી રાખ્યું. લખી હીરાનો હાથ પકડીને એને ત્યાંથી દૂર કરવા મથી. હીરાએ લાલ આંખે લખી સામે જોયું. બહાર કોલાહલ ઓસરી ગજવતો હતો. સમય પારખીને લખી પાછી હટી ગઈ. હીરાને ગળે ડૂમો બાઝવા જેવું થયું. રમણના ફૂલેલા ગાલ પર હીરાએ હાથ ફેરવ્યો. કુમળી ચામડીની જગ્યાએ બરછટ ચામડી હીરાના હાથ સાથે અથડાઈ. હીરાને દાઝ્યા જેવું લાગ્યું. ‘હું નહોતો કહેતો કે સમો કેવો છે? રમણ કોના સહારે જીવશે?’ હીરા ઊંચીનીચી થઈ ગઈ. રમણને એણે ઊંચકી લીધો. લખીએ લવજીને ઇશારો કરીને બોલાવ્યો. ‘કર્યું ધૂળમાં મળશે, જરા સમજાવો હીરાબાને…’ લવજી આવીને હીરા સામે ઊભો રહ્યો. હીરા ટગર ટગર લવજી સામે જોઈ રહી. હીરાની આંખમાં પાછાં આંસુ ઊઘડી રહ્યાં હતાં. લવજીના પગ જમીન પર ન ટક્યા. એનાથી હીરા સામે જોઈ શકાયું નહિ. એ ઘરની બહાર નીકળી ગયો. હીરાએ અરીસા સામે જોયું. પૂરા કદનો અરીસો ફફડી રહ્યો હતો. અરીસાની પાછળ ચકલાંએ કરેલા માળામાંથી એક તણખલું ઘૂમરાતું થાળમાં પડ્યું. એક બૈરાએ અવળા હાથે તેને થાળમાંથી બહાર ફેંકી દીધું.

{{Poem2Close}}