18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
રાત્રિની જેમ કદી ભુંસાય નહિ એવી રીતે, સમપિર્ત થઈ ચૂકેલા દૃષ્ટિપાતોને પરવશ કરી નાખીને, ઉપરના વિશાળ વિસ્તારના તારાની જેમ, જેઓ પોતાની ઉજ્જ્વળતાથી જ કેવળ પોતાને બુઝાવી શકે. | રાત્રિની જેમ કદી ભુંસાય નહિ એવી રીતે, સમપિર્ત થઈ ચૂકેલા દૃષ્ટિપાતોને પરવશ કરી નાખીને, ઉપરના વિશાળ વિસ્તારના તારાની જેમ, જેઓ પોતાની ઉજ્જ્વળતાથી જ કેવળ પોતાને બુઝાવી શકે. | ||
ગુલાબભરી રાત, ગુલાબભરી રાત. ગુલાબોની રાત, અનેક ઉજ્જ્વળ ગુલાબોથી ભરી ગુલાબથી પ્રકાશિત રાત્રિ. ગુલાબી પાંપણોની નિદ્રા... એવી જ ગુલાબી ચળકતી નિદ્રા, હું હવે તારી નિદ્રામાં સૂનારો તારી સુવાસમાં સૂનારો, તારી શીતળ ઉત્કટતાનાં ઊંડાણોમાં સૂનારો. હવે હું એ તને સાચવવા આપું છું. મારા અસ્તિત્વની ઉત્કટતાને તારા વિના કોણ આલિંગનથી આવરી લઈ શકે? મારું ભાવિ તારી અતાગ વિશ્રાન્તિમાં સદા વિસ્તાર પામતું રહો. | ગુલાબભરી રાત, ગુલાબભરી રાત. ગુલાબોની રાત, અનેક ઉજ્જ્વળ ગુલાબોથી ભરી ગુલાબથી પ્રકાશિત રાત્રિ. ગુલાબી પાંપણોની નિદ્રા... એવી જ ગુલાબી ચળકતી નિદ્રા, હું હવે તારી નિદ્રામાં સૂનારો તારી સુવાસમાં સૂનારો, તારી શીતળ ઉત્કટતાનાં ઊંડાણોમાં સૂનારો. હવે હું એ તને સાચવવા આપું છું. મારા અસ્તિત્વની ઉત્કટતાને તારા વિના કોણ આલિંગનથી આવરી લઈ શકે? મારું ભાવિ તારી અતાગ વિશ્રાન્તિમાં સદા વિસ્તાર પામતું રહો. | ||
{{Right|એતદ્, જુલાઇ : ૧૯૭}} | {{Right|એતદ્, જુલાઇ : ૧૯૭}}<br> | ||
મારી અન્ધકારભરી સ્ખલનની ગર્તામાંથી તું મધુરતાથી મને ઓળખનારા તારા મુખની સમીપ ઊંચે લઈ જા. તારા આલંગિનથી થતો આનન્દ મારા હૃદયના ગમ્ભીર મર્મસ્થાને કેવો વ્યાપી જાય છે તે મને યાદ આવે છે. | મારી અન્ધકારભરી સ્ખલનની ગર્તામાંથી તું મધુરતાથી મને ઓળખનારા તારા મુખની સમીપ ઊંચે લઈ જા. તારા આલંગિનથી થતો આનન્દ મારા હૃદયના ગમ્ભીર મર્મસ્થાને કેવો વ્યાપી જાય છે તે મને યાદ આવે છે. |
edits