પુરાતન જ્યોત/૧. હું સૌ માંયલો નથી: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧. હું સૌ માંયલો નથી|}} {{Poem2Open}} રણને કાંઠે સવાર પડતું હતું. ઊડી...")
 
No edit summary
Line 36: Line 36:
"તારું નામ?”  
"તારું નામ?”  
જવાબમાં સાધુ લલકારી ઊઠ્યો:
જવાબમાં સાધુ લલકારી ઊઠ્યો:
ગામ ખોંભડી ગરુ ગાંગોજી
{{Poem2Close}}
ભટિયા કુળરા ભાણ હુવા:  
 
નેણલે નરખો! હેતે હરખો!
<Poem>
સતગરૂકા મેં પંજા લિયા.  
'''ગામ ખોંભડી ગરુ ગાંગોજી'''
'''ભટિયા કુળરા ભાણ હુવા:'''
:'''નેણલે નરખો! હેતે હરખો!'''
'''સતગરૂકા મેં પંજા લિયા.'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
મુસાફરે ગાન કર્યું. અજાનના સૂરોમાં એ ગાનના વાણાતાણા વણાયા.  
મુસાફરે ગાન કર્યું. અજાનના સૂરોમાં એ ગાનના વાણાતાણા વણાયા.  
"કોણ મેકણ કાપડી તે નહીં?” એક બુઢ્ઢા સંધીએ નામ પિછાન્યું.  
"કોણ મેકણ કાપડી તે નહીં?” એક બુઢ્ઢા સંધીએ નામ પિછાન્યું.  
“મેકણ નહીં, મેકો. ને હું નૂગરો નથી. મારો મુર્શદ પણ તમારા – અરે આપણા સૌનું પૂજવા ઠેકાણું જમિયલશા જોગીનો ગિરનારી ગોઠિયો છે દાતા દત્તાત્રેય.  
“મેકણ નહીં, મેકો. ને હું નૂગરો નથી. મારો મુર્શદ પણ તમારા – અરે આપણા સૌનું પૂજવા ઠેકાણું જમિયલશા જોગીનો ગિરનારી ગોઠિયો છે દાતા દત્તાત્રેય.  
દાતા મેરે દતાતરી
{{Poem2Close}}
ને મેકો મંગણહાર.”  
<Poem>
'''દાતા મેરે દતાતરી'''
'''ને મેકો મંગણહાર.”'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
"જાવ, જાવ બાપુ.” જઈફ મુસ્લિમે બીજા સર્વની સામે ઈશારત કરી કે ચૂપ રહો.  
"જાવ, જાવ બાપુ.” જઈફ મુસ્લિમે બીજા સર્વની સામે ઈશારત કરી કે ચૂપ રહો.  
"ઊભા રો', ઊભા રો', સાંભળતા જાવ!” એમ કહીને મુસાફરે બુલંદ ગળે ચાબખો માર્યોઃ “હું તો તમને–અમને બેઉને સંભળાવું છું:  
"ઊભા રો', ઊભા રો', સાંભળતા જાવ!” એમ કહીને મુસાફરે બુલંદ ગળે ચાબખો માર્યોઃ “હું તો તમને–અમને બેઉને સંભળાવું છું:  
ઠાકર તે ઠુકાયો,
{{Poem2Close}}
મુલ્લાં ડિનીતે બાંગ,
<Poem>
ઉન માલક જે ઘરજો
'''ઠાકર તે ઠુકાયો,'''
છે નકોં તાંગ.”  
'''મુલ્લાં ડિનીતે બાંગ,'''
:'''ઉન માલક જે ઘરજો'''
'''છે નકોં તાંગ.”'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
ઠાકર-મંદિરમાં આરતી ઠોકાય છે અને મસ્જિદમાં મુલ્લાં બાંગો દઈ બોલાવે છે. પણ એ માલિકના ઘરનો તમને ક્યાંય પત્તો નથી મળતો. અને વળી–  
ઠાકર-મંદિરમાં આરતી ઠોકાય છે અને મસ્જિદમાં મુલ્લાં બાંગો દઈ બોલાવે છે. પણ એ માલિકના ઘરનો તમને ક્યાંય પત્તો નથી મળતો. અને વળી–  
ઊંચો થિયે નીચો થિયે,
{{Poem2Close}}
હથ દો કિયા હીં;  
<Poem>
ફોકી ધેાઈ ફૂટરો થ્યો
'''ઊંચો થિયે નીચો થિયે,'''
અલા મિલેંદો ઈં!  
'''હથ દો કિયા હીં;'''
:'''ફોકી ધેાઈ ફૂટરો થ્યો'''
'''અલા મિલેંદો ઈં!'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
એમ અલા મળશે? ઊઠબેઠ કરવાથી ને હાથ ઊંચાનીચા કરવાથી? પૂંઠ ધોવાથી ને રૂપાળા થવાથી?”  
એમ અલા મળશે? ઊઠબેઠ કરવાથી ને હાથ ઊંચાનીચા કરવાથી? પૂંઠ ધોવાથી ને રૂપાળા થવાથી?”  
મુસ્લિમો ગામડિયા હતા. સાફ દિલના હતા. એ દિલ પર આ શબ્દચાબુક પડ્યા. કોઈએ કહ્યું :  
મુસ્લિમો ગામડિયા હતા. સાફ દિલના હતા. એ દિલ પર આ શબ્દચાબુક પડ્યા. કોઈએ કહ્યું :  
“સાચા શબ્દ છે.”  
“સાચા શબ્દ છે.”  
"પતંગશા પીર શું કરે છે? તમારા ભાઈ?” જાણકારે કુશળ ખબર પૂછ્યા. મેકરણે જવાબ દીધો -  
"પતંગશા પીર શું કરે છે? તમારા ભાઈ?” જાણકારે કુશળ ખબર પૂછ્યા. મેકરણે જવાબ દીધો -  
'પીર' ‘પીર' કુરો કર્યો,
{{Poem2Close}}
નાંય પીરેંજી ખાણ;  
<Poem>
પંચ ઇંદ્રિયું વસ કર્યો
''''પીર' ‘પીર' કુરો કર્યો,'''
(ત) પીર થિંદા પાણ.  
'''નાંય પીરેંજી ખાણ;'''
:'''પંચ ઇંદ્રિયું વસ કર્યો'''
'''(ત) પીર થિંદા પાણ.'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
"અરે દોસ્તો! પીર પીર શું કરો છો? જેટલાએ લીલી કફની ધરી તે તમામ શું પીર? પીરોની તે શું ખાણ છે? પાંચ ઈન્દ્રિયોને વશ કરીએ તો આપણે પણ પીર બનીએ. મારો ભાઈ પંડે ઈસ્લામધરમી બન્યો છે. પતોજી હતો તે મટીને પતંગશા થયો છે. મને એનો અણગમો નથી. એની બેઠક બેતો અને કાફીઓ વચ્ચે હતી. એના બાળપણના એ સંસ્કાર. એનોય પંથ છે પ્રભુનો. એ તો હજી ખોજ કરે છે, એને પીર ન કહો. અને સાંભળો —  
"અરે દોસ્તો! પીર પીર શું કરો છો? જેટલાએ લીલી કફની ધરી તે તમામ શું પીર? પીરોની તે શું ખાણ છે? પાંચ ઈન્દ્રિયોને વશ કરીએ તો આપણે પણ પીર બનીએ. મારો ભાઈ પંડે ઈસ્લામધરમી બન્યો છે. પતોજી હતો તે મટીને પતંગશા થયો છે. મને એનો અણગમો નથી. એની બેઠક બેતો અને કાફીઓ વચ્ચે હતી. એના બાળપણના એ સંસ્કાર. એનોય પંથ છે પ્રભુનો. એ તો હજી ખોજ કરે છે, એને પીર ન કહો. અને સાંભળો —  
પીર પેગંબર ઓલિયા
{{Poem2Close}}
મિડે વેઆ મરી.  
<Poem>
ચોંણ ઉડાંજ્યું ગાલિયું  
'''પીર પેગંબર ઓલિયા'''
નાવો કોય વરી.  
'''મિડે વેઆ મરી.'''
:'''ચોંણ ઉડાંજ્યું ગાલિયું'''
'''નાવો કોય વરી.'''
</Poem>
{{Poem2Open}}
"પીરો, પેગમ્બરો ને ઓલિયા, મણ્યેય (તમામ) મરી ખૂટ્યા, તેમની મૃત્યુ પછીની વાતો કહેનારો કોઈ મોતને સામે કાંઠેથી હજુ પાછા નથી આવ્યો.”  
"પીરો, પેગમ્બરો ને ઓલિયા, મણ્યેય (તમામ) મરી ખૂટ્યા, તેમની મૃત્યુ પછીની વાતો કહેનારો કોઈ મોતને સામે કાંઠેથી હજુ પાછા નથી આવ્યો.”  
"આને હવે ઝાઝો વતાવા જેવું નથી. આ તો અહીં ઊભો કંઈક આપજોડિયા ચાબખા સંભળાવશે. માટે જવા દ્યો એને હવે.” ગામલોકએ આપસઆપસમાં સંતલસ કરીને કહ્યું.  
"આને હવે ઝાઝો વતાવા જેવું નથી. આ તો અહીં ઊભો કંઈક આપજોડિયા ચાબખા સંભળાવશે. માટે જવા દ્યો એને હવે.” ગામલોકએ આપસઆપસમાં સંતલસ કરીને કહ્યું.  
26,604

edits

Navigation menu