26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 893: | Line 893: | ||
જ્યારે લોકોને એકબીજાની સાથે લડવાની તક મળશે | જ્યારે લોકોને એકબીજાની સાથે લડવાની તક મળશે | ||
ત્યારે વકીલ તેના કાયદાના કાગળો જોઈ શકશે.</Poem> | ત્યારે વકીલ તેના કાયદાના કાગળો જોઈ શકશે.</Poem> | ||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Blue|રવીન્દ્રનાથ:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>આપણા ગુરુ સમાન મહાત્મા પાસેથી | |||
આપણે પ્રેમના પવિત્ર સત્યનું શિક્ષણ લેવું જોઈએ. | |||
પણ સ્વરાજની કળા અને વિજ્ઞાનનું ફલક વિશાળ છે. | |||
આ કામને માટે ભાવના અને આકાંક્ષાથી પણ વધારે જરૂર | |||
વિચાર અને અભ્યાસની છે. | |||
આને માટે અર્થશાસ્ત્રીઓએ વિચારવું પડશે, | |||
કારીગરે મહેનત કરવી પડશે, કેળવણીકારે શિક્ષણ આપવું પડશે અને મુત્સદ્દીઓએ યોજના કરવી પડશે. | |||
ટૂંકમાં આખા દેશમાં સૌએ બધી જ દિશામાં ક્રિયાશીલ રહેવું પડશે. | |||
તદુપરાંત, આખા દેશમાં | |||
ઝીણવટભરી પ્રશ્નોત્તરીનો દોર અખંડ અને મુક્ત રાખવો પડશે. | |||
ખુલ્લી કે ખાનગી બળજબરીથી દેશનું મગજ ડરપોક કે નિષ્ક્રિય ન થઈ જાય તેનું ધ્યાન રાખવું પડશે. | |||
જે આપણને કર્મના માર્ગે દોરી રહ્યા છે | |||
તે વર્તમાન ગુરુ એક હાકલ કેમ નથી પાડતા? | |||
તેઓ કેમ કહેતા નથી, | |||
આવો, આવો, સૌ ચારે દિશામાંથી આવો, તમારું સ્વાગત છે. | |||
દેશની બધી જ શક્તિને કર્મમાં જોડી દો – તો જ દેશ જાગૃત થશે. | |||
સંપૂર્ણ જાગૃતિ એ જ સ્વાતંત્ર્ય, એ જ સંપૂર્ણ અભિવ્યક્તિ. | |||
મહાત્મા પાસે ઈશ્વરદત્ત અવાજ છે જે હાકલ પાડી શકે છે | |||
કારણ કે તેમનામાં સત્ય છે. | |||
આ જ આપણી તક છે | |||
જેની આપણે લાંબા સમયથી પ્રતીક્ષા કરતા હતા. | |||
પણ એમની હાકલ એક સંકુચિત ક્ષેત્ર પૂરતી જ સીમિત રહી. | |||
સર્વેને તે કહે છે, કાંતો અને વણો, કાંતો અનેે વણો. | |||
નૂતન સમયનો નૂતન સર્જન માટે આ સાદ? | |||
કુદરતે જ્યારે મધમાખીને | |||
મધપૂડાની સીમિત જીંદગીનો આદેશ આપ્યો | |||
ત્યારે લાખો મધમાખીઓએ તેને | |||
માત્ર કાર્યક્ષમતા માટે માથે ચડાવ્યો. | |||
પરિણામે તેમણે પ્રજનનનો હક ગુમાવ્યો. | |||
કોઈ લાલચ કે આદેશને આધીન થવા માટે | |||
જે દેશની પ્રજા નપુંસક થવાનું સ્વીકારે | |||
તેનું કારાગાર તેની સાથે જ હોય છે. | |||
કાંતવું સહેલું છે માટે જ દરેક માણસને તેની શિક્ષા કરવી | |||
એ વ્યાજબી નથી. … | |||
માનવીની પરાકાષ્ટા જ્યારે આંબવામાં આવે | |||
ત્યારે જ તેનું શ્રેષ્ઠતમ ખીલી ઊઠે. … | |||
પોતાના યોગ્ય સ્થાને ચરખો નુકસાન નથી કરતો | |||
એટલું જ નહીં, તે લાભકર્તા પણ છે. | |||
પરંતુ, જ્યારે માણસની પ્રકૃતિમાં રહેલા ભેદને જાણીજોઈને અવગણીને તેને અયોગ્ય સ્થાન મૂકવામાં આવે | |||
ત્યારે કંતાયેલા સૂતરમાં મગજનું મહાન બલિદાન આપાયું હોય છે. | |||
માણસનું મગજ સૂતરથી ઓછું મૂલ્યવાન નથી. … | |||
આપણી આંખો સામે ધ્રૂજતી અને નગ્ન માતૃભૂમિના સંદર્ભમાં વસ્ત્રદહનનો વિચાર કરી જુઓ. | |||
આવી હાકલનો શું અર્થ છે? | |||
કયા ઉત્પાદકનું કાપડ વાપરવું અને કોનું નહીં | |||
એ અર્થશાસ્ત્રીનો વિષય છે. | |||
આપણા દેશમાં આ અંગે થતી ચર્ચા | |||
અર્થશાસ્ત્રના દૃષ્ટિકોણથી થવી જોઈએ. | |||
જો આપણને એવી ટેવ પડી ગઈ હોય | |||
જેમાં ચોક્કસ કે ઝીણવટભરી વિચારશ્રેણી અશક્ય હોય | |||
તો બીજું બધું જ બાજુ પર મૂકીને | |||
આપણી પ્રથમ લડત આ મરણતોલ કુટેવ સામે હોવી જોઈએ. | |||
આવી ટેવ આદિ પાપ જેવી કહેવાય | |||
જેમાંથી બીજા બધાં જ દૂષણોનો ઉદ્ભવ થાય છે. | |||
પણ આપણે તો કોઈ જાદુઈ સૂત્રથી | |||
વિદેશી કાપડને અશુદ્ધ કે અપવિત્ર માનીને | |||
આવી ટેવનો સ્વીકાર કરીએ છીએ. | |||
અર્થશાસ્ત્રનું પોટલું બાંધી, તેને બહાર ફેંકી દઈને | |||
તેને સ્થાને કૃત્રિમ નૈતિક ધોરણોને ઘસડી લાવીએ છીએ.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Green|ગાંધીજી:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <poem>મારે સ્વીકારવું જોઈએ કે | |||
હું અર્થશાસ્ત્ર અને નીતિશાસ્ત્ર વચ્ચે | |||
ખાસ કે પછી કોઈ પણ ભેદરેખા નથી દોરતો. | |||
વ્યક્તિ કે રાષ્ટ્રની નૈતિક તંદુરસ્તીને હાનિકારક અર્થશાસ્ત્રને | |||
હું અનૈતિક જ કહું. | |||
આમ જોતાં જે અર્થશાસ્ત્ર | |||
એક દેશને બીજા દેશનું શોષણ કરવા દે | |||
તે અનૈતિક જ કહેવાય. | |||
જ્યારે હું જાણતો હોઉં કે | |||
પડોશના વણકરોએ વણેલું કાપડ પહેરવાથી | |||
મને કપડાં અને તેમને રોજગારી અને અન્ન મળે છે | |||
ત્યારે રીજન્ટ સ્ટ્રીટનાં સુંદર કપડાં પહેરવાં પાપ જ કહેવાય. | |||
આવું પાપ જ્યારે મારી નજર સમક્ષ ઊછળતું હોય | |||
ત્યારે મારે તે વિદેશી કપડાંની હોળી કરીને | |||
મારા આત્માની શુદ્ધિ કરવી જ રહી. | |||
ત્યાર પછી મારે મારા પડોશીએ બનાવેલી | |||
ખરબચડી ખાદી પહેરીને જ સંતોષ માનવો જોઈએ. | |||
જો મારા પડોશી બીજું કામ મૂકીને કાંતતા ન હોય | |||
તો મારે કાંતવાનું શરૂ કરીને તેનો પ્રચાર કરવો જોઈએ | |||
અને તેને લોકપ્રિય બનાવવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.</poem> | |||
}} | }} | ||
Line 900: | Line 992: | ||
{{Story | {{Story | ||
|story = | |story = <Poem>બંનેના મિત્ર, ચાર્લી ઍન્ડ્રુઝને ફિકર થતી હતી કે | ||
આવા મતભેદથી બે ઉદાત્ત આત્માઓ વચ્ચે તિરાડ તો નહીં પડેને! | |||
સાવચેતીના પગલા તરીકે | |||
રવીન્દ્રનાથના કોલકતાના પારિવારિક રહેઠાણ, જોરાસાંકોમાં | |||
તેમણે બંને વચ્ચે એક મુલાકાત યોજી. | |||
તે મુલાકાતમાં તેમના ત્રણ સિવાય ચોથું કોઈ જ ઉપસ્થિત ન હતું. | |||
મુલાકાત પછી ગાંધીજી કે રવીન્દ્રનાથે | |||
પ્રેસને કોઈ પણ નિવેદન આપ્યું ન હતું. | |||
ઘણાં વર્ષો પછી | |||
રવીન્દ્રનાથે આ પ્રસંગ વિશે એલ્મહર્સ્ટને વાત કરી હતી.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Blue|રવીન્દ્રનાથ:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>ગાંધીજી મને કલકત્તામાં મારા ઘરે મળવા આવ્યા હતા. | |||
તેમને તેમના રાજકીય કાર્યક્રમોના વિવિધ પાસા માટે | |||
મારો ટેકો જોઈતો હતો.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Green|ગાંધીજી:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>ગુરુદેવ, વીસેક વર્ષ પહેલાં | |||
તમે જ સ્વદેશી ચળવળના પ્રણેતા અને નેતા હતા. | |||
તમે હંમેશા ઇચ્છતા હતા કે | |||
ભારતીયો પોતાના પગ ઉપર ઊભા રહે | |||
અને અંગ્રેજોનું આંધળું અનુકરણ ન કરે. | |||
મારું સ્વરાજનું આંદોલન | |||
તમારા સ્વદેશીના કાર્યક્રમનું કુદરતી સંતાન છે. | |||
એમાં જોડાઈને એને શક્તિશાળી બનાવો.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Blue|રવીન્દ્રનાથ: }} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>ગાંધીજી, આખું જગત | |||
સ્વાર્થી અને દીર્ઘદૃષ્ટિહીન રાષ્ટ્રવાદથી પીડાય છે. | |||
ભારતે હંમેશા બધાં જ દેશો તેમ જ સિદ્ધાંતોને આતિથ્ય ધર્યું છે. | |||
હું માનું છું કે ભારતમાં | |||
આપણે પશ્ચિમ અને તેના વિજ્ઞાન પાસેથી ઘણું મેળવવાનું છે | |||
અને આપણે આપણી વચ્ચે સમન્વય સાધતાં પણ શીખવાનું છે.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Green|ગાંધીજી:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>પણ ગુરુદેવ, મેં હિંદુ-મુસ્લિમ એકતા તો સાધી છે.</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Blue|રવીન્દ્રનાથ: }} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>હું નથી માનતો. | |||
તમે તો માત્ર રાજકીય મંચની વાત કરો છો | |||
જ્યાં હિંદુ અને મુસ્લિમ આનંદપૂર્વક ભેગા થઈને | |||
અંગ્રેજો પર પ્રહાર કરી રહ્યા છે. | |||
મને અંગ્રેજ બાબુશાહી પ્રત્યે ક્યારેય આદર થયો નથી | |||
પણ તમે સાચે જ કહી શકો કે | |||
હિંદુઓના હૃદયમાં મુસ્લિમો માટે પ્રેમભાવ છે? | |||
જ્યારે અંગ્રેજો ચાલી જશે કે ભગાડી મૂકવામાં આવશે | |||
ત્યારે શું થશે?</Poem> | |||
}} | |||
{{Role | |||
|role_name = {{Color|Green|ગાંધીજી:}} | |||
}} | |||
{{Story | |||
|story = <Poem>ગુરુદેવ, | |||
મારું સમગ્ર આંદોલન અહિંસાના સિદ્ધાંત પર અવલંબે છે અને તેથી જ શાંતિમાં માનનારા એક કવિ તરીકે | |||
તમારે મારા આંદોલનમાં જોડાઈને તેને માટે કામ કરવું જોઈએ.</Poem> | |||
edits