કમલ વોરાનાં કાવ્યો: Difference between revisions

No edit summary
()
Line 1,076: Line 1,076:
== વાગીશ્વરીને ==
== વાગીશ્વરીને ==


<poem>
પવનમાંથી
સરી રહ્યો છે વેગ
તરંગ જળમાંથી
ન અગ્નિ અગ્નિમાં
ન ધરા ધરી પર
બુંદ...બુંદ.. આકાશ


ન નેત્રમાં તેજ ન બળ ગાત્રમાં
ન લય રક્તમાં
ન કંપ કર્ણવિવરમાં
જિહ્વા પર મૂર્છિત વાણી
શ્વાસ નિષ્પ્રાણવાયુ
અંગુલિઓ અચેત
હે વાગીશ્વરી!
કરકમળ ખંડિત વિશ્વો લઈ આવ્યો છું
આમ તો
પવન અગ્નિને આકુળ કરે
જળ ઠારે
આકાશ જળ થઈ
વીંટળાઈ વળે પૃથ્વીને
ધરા
ધારે અગ્નિ જળ પવનને
આકાશ
અગ્નિ જળ પવન વરસે


આમ તો
અગ્નિ જ તેજ
જળ રક્ત
છતાં વાગીશ્વરી
તેં દીધાં વારિ અને વાણીને
કદરૂપાં કર્યાં છે
અગ્નિને રાખ
શ્વાસને અંગારવાયુ
પ્રાણને અશબ્દ કર્યો છે
લે પવન
લે જળ
લે અગ્નિ આકાશ લે ધરા
દે
વરદે
વર દે... દે શાપ
અશક્ત છું
છું અવાક્
</poem>
== વર્તુળ ==
<poem>
'''૧'''
કેન્દ્ર ભણી
ધસધસ વહી આવતી
પ્રચંડ
નિર્બંધ રિક્તતા
પરિઘે
ખાળી લીધી છે
આંતર્-બહિર કેન્દ્રીયતા
સામસામે
'''૨'''
નર્યા ખાલીપાપૂર્વક
સમગ્ર વર્તુળ
કેન્દ્રને
આશ્લેષે છે
પ્રપૂર્ણ એકાગ્રતા
એને
ભુજા આઘે
ગ્રહી રાખે છે
'''૩'''
વર્તુળ વગરનું કેન્દ્ર એક અમથું ટપકું
રઘવાયું નિરાકાર
કેન્દ્રબિંદુ વગરનું વર્તુળ
અમસ્તો
અન્-અર્થ
ચકરાવો
શૂન્યાકારનો
'''૪'''
ત્રિજ્યા સિવાયના તમામ સંપર્ક
કેન્દ્રને
અવગણે છે
ત્રિજ્યા,
શક્ય અનંત ત્રિજ્યાઓને
અનંત ત્રિજ્યાઓ
કેન્દ્ર પરિઘ વચ્ચેના
અવકાશને
'''૫'''
અનેકાનેક વર્તુળ
એકમેકને
છેદી વિચ્છેદી રહ્યાં છે
પરિઘ પરનાં બિંદુ કેન્દ્ર
કેન્દ્ર પરિઘનો બિંદુ થઈ
એક
નિર્લય આકૃતિ
ઉપસાવી રહ્યાં છે.
'''૬'''
પરિઘને નથી આદિ ન અંત
ન કેન્દ્રને.
રિક્તતા
સમેટાઈ ઘનઘટ્ટ થઈ
બિંદુમાં રમમાણ રહે
કે
પ્રસ્તારે
અનવરત પરિભ્રમણમાં
રિક્તતાના આકારભેદ
કેન્દ્ર-વર્તુળ
અદ્વૈત છે.
'''૭'''
સામસામા
બરોબર અડધોઅડધ હિસ્સા
ગોઠવી દઈ
કેન્દ્રે
અથ-ઇતિનું છદ્મચક્ર
ધારણ કર્યું છે.
વ્યાસજી
વચ્ચોવચ્ચ રહી
પૂર્ણતાને અવરોધી રહ્યા છે.
'''૮'''
એકધારું
એક અંતર
કેન્દ્રનું પરિઘથી
પરિઘનું કેન્દ્રથી
શબ્દકાળાતીત
એનું એ... નિરંતર
</poem>
== અંતરો ==
'''ક. ભૌમિતિક
'''
<poem>
'''૧'''
'''રેખા'''
તમામ
અંતર માપ્યાં
તમામ
અંતર
રાખ્યાં
'''૨'''
'''છેદતી રેખાઓ'''
એકમાત્ર
શૂન્યાંતર
પૂર્વે પશ્ચાદ્
ઘટતાં વધતાં
અનિરુદ્ધ અંતરો
એક ફલક પર
એકમાત્ર શૂન્યાંતર
'''૩'''
'''સમાંતર રેખાઓ'''
ક્યારેય
કોઈપણ બિંદુએ
એ જ એ
સાંત સમાંતર
અનંતતા જ
નિર્ભ્રાન્ત સત્ય છે
કદાચ
'''૪'''
'''વર્તુળ'''
એક ક્ષણ
કેન્દ્ર પરિઘ વચ્ચેનું
અંતર
વિલીન થઈ ગયું
પરિમિત અને અપરિમેય
એક ક્ષણ
એકરૂપ
હતાં
'''૫'''
'''બિંદુ'''
અન્અન્યતાને
ન કોઈ અંતર
ન અંત
ન ઉત્પત્તિ ન વૃદ્ધિ
ન લય
ન સમય
'''ખ. સામયિક'''
'''૧'''
'''સ્તુતિ'''
સમયઅંતર
વક્રતુંડ
મહાકાય
સૂર્યકોટિસમપ્રભઃ હોય છે
સીધાં સરળ હોય છે
આડાં આછાં
હળવાં ભારેખમ્મ
પારદર્શી ધારદાર
ખરબચડાં
ઝીણાં ઝાંખાં હોય છે
અદૃશ્ય અશ્રાવ્ય
અસ્પૃશ્ય હોય છે
સ્થૂળ સૂક્ષ્મ હોય છે
સાકાર હોય છે
નિરાકાર હોય છે
એકસામટાં સર્વત્ર
ને સનાતન હોય છે
'''૨'''
'''જૂજવે રૂપે'''
વારિમાં
અગ્નિ આકાશમાં
રંગ ઋતુ ગંધમાં
સ્વાદમાં
શબ્દમાં અર્થમાં નાદમાં
બ્રહ્મમાં
સત્યમાં જગતમાં જૂઠમાં
જડ અને ચેતને
સમયનાં અંતરો
જૂજવાં રૂપમાં
'''૩'''
'''સાપેક્ષતા'''
ન હોય કેવળ ગતિ
કેવળ સ્થિતિ
હોય
આરંભ અને અંતની
અપેક્ષાએ જ,
ન હોય કેવળ સમય
'''૪'''
'''મૂકમ્ કરોતિ'''
સમયનું અંતર
વાચા શોષી લે છે
દૃષ્ટિ હરી લે છે
થળને જળ
જળને અગ્નિ
અગ્નિને શાંત કરે છે
રાઈને પર્વત
પર્વતને રાઈ
રાઈને રજકણ કરે છેે
સમયનું અંતર
મૂકને વાચાળ કરે,
પંગુને સાગર પાર કરાવે છે
'''૫'''
'''ક્ષણ'''
ક્ષણને
</poem>
<br>
<br>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
26,604

edits