26,604
edits
મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો: Difference between revisions
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
* [[મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/પ્રારંભિક | પ્રારંભિક]] | * [[મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/પ્રારંભિક | પ્રારંભિક]] | ||
=== ગીત === | |||
=== ઠેશ === | |||
<poem> | |||
જમુનાને ઘાટ હું તે પાણીડાં ગૈ’તી ન્યાં | |||
વાગી ગૈ એક મુને ઠેશ! | |||
ગોધણ લઈ આવતા મોહનની બંસીનો | |||
સૂર મુને આંહીં પરખાણો, | |||
ઇમાં તે બૈ! હું તો ભાન ભૂલી ગૈ, | |||
મારા પગમાં અટવાણો એક પાણો; | |||
નંદવાણી ચૂડિયું ને તૂટી ગ્યું બેડું, મારાં | |||
ભીંજવાયાં રુદિયું ને વેશ! — જમુનાને | |||
ઈ ચિત્તડાના ચોર મારી પડખેથી સરક્યો | |||
ને બોલ્યો ના એક્કે તે વેણ, | |||
મૂંગાં મલકાટમાં પૂર્યા’તાં ઈણે તો | |||
કૈ કૈયે લાખેણાં કેણ; | |||
દલડાનો તઇં ભારો ચંદર ઊગ્યો ને | |||
ઓલી સંધ્યા પે ઢળતી’તી મેશ! – જમુનાને | |||
</poem> | |||
== મોં – સૂઝણું == | |||
<poem> | |||
એક કૂબાની બ્હાર રેલાતા કોડિયાનો અજવાસ રે ઝાંખો! | |||
વાયરો સારી રાત વિંઝાયો; તો ય પેલી એ | |||
દીપ–શિખાએ પ્રસન્ન ચ્હેરે આદર્યો જાણે નાચ! | |||
‘અહીં કૂબાની માંહ્ય છે કેવો દીપ, કે જે – હું – | |||
વગડા કેરી બીક કશી ના લાગતી વળી આંચ? | |||
સપન છે કે સતની લીલા?’ | |||
દ્વારનો કરી હાથ હલાવે, ચોળતો જાણે નિજની આંખો! – | |||
એક કૂબાની બ્હાર રેલાતો કોડિયાનો અજવાસ રે ઝાંખો! | |||
આવી રહી મોં સૂઝણી જ્યંહી વેળ | |||
પ્રભંજન ભાન ભૂલીને ફૂંકતો બેઠો; | |||
(નિર્મળા ને સ્વચ્છ ઝરાને બેઉં કિનારે | |||
બાઝતો જતો લીલ ભરેલો મેલ.) | |||
ત્યાં જ ક્ષિતિજે સુરખી રેલી, ફૂટતી હતી સુનલમુખી રેખ, | |||
અણમાનુષ વાયરે માર્યું ઝાપટુ, આખર તેજ રેલાવી | |||
હોલવાયો એ દીવડો નાનો, મેલતો ગયો સ્મિત આછેરું એક | |||
(પ્રકૃતિની ગોદમાં એની ઝાંય જાણે કે નીતરી રહી છેક!) | |||
સાંકડી કોઈ નીડમાં સારી રાત ગોંધાએલ આજ પારેવાં | |||
મોકળે મને, ચાંચમાં પ્રોવી ચાંચ ને ઊડ્યાં | |||
{{Space}} પ્રસરાવી ને આભમાં પાંખો! | |||
એ જ કૂબાની બ્હાર બધેબધ | |||
{{Space}} કોડિયાં જલે આજ શું લાખો? | |||
</poem> | |||
== ઑય મા મુંને – == | |||
<poem> | |||
ઑય મા, મુંને પગમાં કાંટો લવકે છે કંઈ | |||
ઑય મા, જેવું આંખ્યમાં કણું ખટકે છે કંઈ... | |||
નેળ્યને કેડે આમ તો સખિ | |||
હોય શું કહે : હોય ગાડેતી જણ, બીજું શું ધૂળ? | |||
ધ્યાન બા’રી લગરીક થઈ ત્યાં | |||
‘ઝમ’ શારાની ગઈ ભોંકાઈ પગમાં બાવળશૂળ | |||
ઑય મા, મુઝાઈ મરતી એવું સાંસમાં લીલું ચટકે છે કંઈ... | |||
ઑય મા, મુંને પગમાં કાંટા લવકે છે કંઈ.... | |||
કોઈ દિ’ રાતું ફાળિયું ભાળી અમથું અમથું | |||
બોલવું નહીં ચાલવું નહીં કાઈ દિ’ સામે મળવું નહીં, નીમ | |||
કોઈ દિ બાઈ, કારણ વગર દેખવું નહીં દાઝવું નહીં | |||
લાજવું નહીં કોઈ વાતે પણ ચળવું નહીં, નીમ | |||
ઑય મા રે, સંભારણા પેઠે જામરો મારી પાનીએ મૂવો | |||
સળકે છે કંઈ.... | |||
ઑય મા, મને પગમાં કાંટો લવકે છે કંઈ.... | |||
ઑય મા, જેવું આંખ્યમાં કણું ખટકે છે કંઈ.... | |||
</poem> | |||